Miejscem, z którym związane jest moje dzieciństwo to przebogate skarby natury i piękne widoki, choć przez wielu nieznane Podlasie. Mimo, że mieszkam teraz w dużym mieście, często powracam tam nie tylko myślami. Długi majowy weekend był do tego dobrą okazją. Chciałam nie tylko odwiedzić czekających na mnie z utęsknieniem rodziców, ale również uchylić mojemu chłopakowi rąbka tajemnicy skrywanej przez otaczające rodzinne Grajewo okolice.
;)
;)
;)
Doskonałym środkiem transportu na tego typu wycieczki jest rower. Szczególnie, gdy na drodze panuje niewielki ruch a tereny obfitują w dobrej jakości ścieżki. Celem naszej majowej wyprawy stał się Biebrzański Park Narodowy, szczególnie jednak chcieliśmy odwiedzić okryte legendą Czerwone Bagno. Przez Szymany i Biebrzę dojechaliśmy do międzynarodowego szlaku rowerowego Eurovelo R11. Poprowadzony jest on przez małe podlaskie wioski i zielone rozległe pola. Droga w większości jest szeroką szutrówką i niezbyt często mieliśmy okazję jechać po asfalcie.
;)
;)
;)
To, co najbardziej lubię w mojej okolicy to wszechogarniająca cisza i spokój. Często jechaliśmy po kilkanaście kilometrów nie spotykając żywej duszy. No, może poza zwierzyną, której tu akurat nie brakuje. Co chwila na drodze syczał na nas zaskroniec, w zaroślach hałasowały dziki i łosie, a nad głowami przelatywały niezliczone ptaki, dla których bagna Biebrzy stanowią tereny lęgowe.
;)
;)
;)
Po kilku godzinach jazdy, zaraz za Kuligami dotarliśmy do granic Parku. Przez szlabanem stoi niewielki drewniany domek, w którym miła pani sprzedaje bilety wstępu, każdy ze zdjęciem innego chronionego tam gatunku. Tuż za szlabanem zaczął się czerwony szlak, udostępniony również dla rowerzystów. Po drodze minęliśmy nietypowy ośrodek rehabilitacji, w którym do zdrowia dochodzą ranne i chore zwierza. Nas jednak najbardziej interesowała oznaczona czarnym kolorem ścieżka prowadząca do Czerwonego Bagna. Ścieżka była o tyle niezwykła, bo poprowadzona drewnianą kładką, tuż ponad bagnistym terenem. W końcu doczekaliśmy się technicznego fragmentu na trasie.
;)
;)
;)
Czerwone Bagno to nie tylko wyjątkowa enklawa przyrodnicza. To również miejsce związane z polską, często bolesną historią. Bagna, poza tym, że chroniły od wieków różne gatunki zwierząt, dawały również schronienie powstańcom i walczącym o wolność kraju żołnierzom. Tam też właśnie rozegrała się jedna z większych bitew Armii Krajowej, kiedy oddział 9 PSK pod komendą kpt. Wiktora Konopki w dniach 8-9 września 1944 roku stoczył walkę z oddziałami Wermachtu.
;)
;)
;)
Żal było wracać z tak pięknego miejsca, ale niestety czas nas naglił. Tym bardziej, że nad bagnami zaczęły zbierać się czarne chmury. Czym prędzej, ile sił w nogach popędziliśmy więc do domu. Niestety po drodze złapała nas chyba największa w moim życiu ulewa. Jechaliśmy dosłownie przez ścianę deszczu. Po ok. 3 godzinach jazdy, wyziębieni, ale zadowoleni dotarliśmy do Grajewa. Na szczęście mama czekała już na nas z pysznymi kałdunami i gorącą herbatą. Wieczorem, przy kominku, w suchych już i ciepłych ubraniach, zaczęliśmy planować kolejną, pełną wrażeń rowerową wyprawę.
