Down Under Classic dla Greipela

Down Under Classic tradycyjnie poprzedzał pierwszy z kalendarza World Tour, Tour Down Under. Godzinne kryterium na ulicach Adelajdy stanowiło bardzo dobrą rozgrzewkę dla kolarzy ścigających się w Australii, dało też obraz dyspozycji, w jakiej znajdują się sprinterzy i tradycyjnie przyciągnęło na trasę wielu kibiców.

Przed startem kryterium wielu ekspertów, a także kibiców, typowało do zwycięstwa dwójkę kolarzy z GreenEdge – ubiegłorocznego zwycięzcę, Matta Gosa i dwukrotnego triumfatora, Robbie McEwena – Australijczyków ścigających się w australijskiej ekipie. Szanse na zwycięstwo mieli też inni czołowi sprinterzy, którzy licznie przyjechali do Australii – Jose Joauin Rojas (Movistar), Alessandro Petacchi (Lampre ISD), Andre Greipel (Lotto-Belisol), Oscar Freire (Katiusza), Heinrich Haussler (Garmin-Barracuda), czy dwaj najlepsi kolarze kryterium sprzed dwóch lat, Greg Henderson (Lotto-Belisol) i Chris Sutton (Team Sky).

Późnym popołudniem kolarze wyruszyli na trasę 51-kilometrowego kryterium i do pokonania mieli 30 okrążeń na ulicach stoicy Południowej Australii. Jeszcze przed startem, w trakcie rozgrzewki, Luke Durbridge (GreenEdge), ucierpiał w kraksie i nie mógł wystartować w wyścigu. Mimo osłabienia, jego koledzy z ekipy rozpoczęli wyścig od dyktowania tempa na czele peletonu. Na trzecim okrążeniu od peletonu odjechała grupka kolarzy, w której byli m.in. Jose Ivan Gutierrez (Movistar), Martin Kohler (BMC Racing), Rohan Dennis (UniSA Australia), Nathan Haas (Garmin-Barracuda), Tom Leezer (Rabobank), Adrian Sae'z de Arregui (Euskaltel-Euskadi) i Jeremy Roy (FdJ-Big Mat). Stawką na początku wyścigu były premie za lotne finisze na 5., 10., 15. i 20. okrążeniu, dlatego też ucieczka mocno pracowała, by utrzymać niewielką, prawie półminutową przewagę nad zasadniczą grupą.

Pierwszy lotny finisz padł łupem Gutierreza, który zaskoczył rywali atakując po wyjściu z jednego z licznych zakrętów na trasie. Po kolejnych 8 kilometrach kolarze ponownie walczyli o premie i tym razem najlepszy okazał się Haas. Na kolejnych okrążeniach skład osobowy ucieczki powiększał się, dołączyli m.in. Tiago Machado (Radioshack), Daniele Ratto (Liquigas-Cannondale), czy Jay McCarthy (UniSA Australia). Tuż przed półmetkiem wyścigu i kolejnym lotnym finiszem defekt miał Burghardt, jednak peleton pozwolił mu – po wymianie koła – powrócić do ucieczki. Nie liczył się jednak w sprincie, który po raz kolejny wygrał Haas. Gdy rozciągnięty peleton był już coraz bliżej ucieczki i niektórzy kolarze zaczęli oglądać się za siebie, Haas po raz kolejny wygrał lotny finisz, ostatni już, rozegrany na 20. okrążeniu. Do mety pozostało więc już tylko 17 kilometrów, peleton przyspieszył, a ucieczka dała za wygraną. Gdy uciekinierzy zostali doścignięci następowały pojedyncze ataki, lecz kasowane były przez ekipy GreenEdge, Rabobank i Saxo Bank. W samej końcówce, na trzy okrążenia do mety, na czoło wyszli kolarze Lotto-Belisol, z faworytem wyścigu, Andre Greipelem. O pozycje walczyli także kolarze Team Sky, jednak ostatecznie to właśnie Greipel – zwycięzca TDU z 2008 i 2010 roku, okazał się najszybszy, wyprzedzając minimalnie Edvalda Boassona Hagena (Team Sky) i Heniricha Hausslera (Garmin-Barracuda).

Było to drugie zwycięstwo Niemca w Down Under Classic. Poprzednio triumfował w 2008 roku, wtedy też został zwycięzcą klasyfikacji generalnej Tour Down Under.

Fotogaleria wkrótce.