RVV: Zwycięski atak Terpstry

Holender zaatakował tuż po tym, gdy grupa faworytów pokonała podjazd pod Kruisberg, samotnie minął atakującą wcześniej trójkę kolarzy i utrzymał kilkudziesięciosekundową przewagę aż do mety w Oudenaarde, gdzie wyprzedził Madsa Pedersena (Trek-Segafredo) oraz swojego kolegę z ekipy, Philippa Gilberta, który finiszował najszybciej z kilkunastoosobowej grupy. Było to już drugie zwycięstwo Holendra w jednym z pięciu monumentów – w 2014 roku wygrał Paryż-Roubaix. Terpstra jest też pierwszym Holendrem od czasów Adriego Van der Poela w 1986, który wygrał De Ronde.

Wyścig z Antwerpii do Oudenaarde, o długości 265 kilometrów – podczas których kolarze pokonywali pięć odcinków bruku i 18 podjazdów, także brukowanych po części – początkowo przebiegał w bardzo trudnych warunkach. Padający deszcz utrudniał jazdę i był przyczyną kilku kraks, które jednak nie były groźne. Mocne tempo i trudne warunki nie ułatwiały też zadania uciekinierom, którzy walczyli o to, by załapać się w odjazd. Dopiero po około 70 kilometrach na czele zawiązała się kilkunastoosobowa grupa, której przewaga sięgnęła pięciu minut i długo utrzymywała się na tym poziomie.

Po 120 kilometrach, gdy rozpoczynały się podjazdy i peleton się ożywił, przewaga zaczęła spadać. Grupę prowadziły ekipy BMC Racing Team, Quick-Step Floors, Bora-hansgrohe i Team Sky, dyktując coraz mocniejsze tempo. Na Muur Kapelmuur (na 170km) peleton się zaczynał rwać, a kolejni harcownicy zaczynali nie wytrzymywać trudów ucieczki.

Podjazd pod Paterberg (na 214 km) grupa zasadnicza pokonywała pod dyktando Michała Kwiatkowskiego (Team Sky). Kontrataki z czołówki i przetasowania w ucieczce po podjeździe pod Koppenberg (na 221 km) sprawiły, że na czele jechali wtedy Mads Pedersen (Trek-Segafredo), Dylan Van Baarle (Team Sky) i Sebastian Langeveld (EF Education First-Drapac p/b Cannondale) i ta trójka utrzymywała około pół minuty przewagi nad dwiema grupami, które po chwili się połączyły, a w których byli faworyci wyścigu.

Trójka uciekinierów zgodnie współpracowała i długo utrzymywała dystans nad pogonią, natomiast faworyci wyścigu rozpoczęli zdecydowane ataki po zwycięstwo. Na Taaienbergu (na 229km) atakował Greg Van Avermaet (BMC Racing Team), ale szybko za nim ruszyli Peter Sagan (Bora-hansgrohe), Zdenek Stybar i Philippe Gilbert (Quick-Step Floors) i reszta faworytów – Terpstra, Tiesj Benoot (Lotto Soudal), Wout Van Aert (Veranda's Willems Crelan), Kwiatkowski, Alexander Kristoff (UAE Team Emirates) czy Arnaud Demare (Groupama-FDJ). Peleton napędzali teraz kolarze Bora-hansgrohe, ale nie byli w stanie upilnować rywali Sagana – na Kruisbergu (na 240km) kolejno atakowali Stybar, Sonny Colbrelli (Bahrain-Merida) i jego kolega Vincenzo Nibali, a za Włochem ruszył Terpstra.

Na 26 kilometrów przed metą Holender odjechał samotnie i ruszył w pogoń za trójką liderów. Kilka kilometrów dalej, na ostatnim podjeździe na trasie – Oude Kwaremont – 19 kilometrów przed metą, niczym tyczki minął czołową trójkę. Jedynie Pedersen próbował utrzymać kontakt z atakującym i jechał kilkanaście sekund za liderem. Terpstra nie oglądał się za siebie, za jego plecami też rywale nie byli zbyt chętni do zdecydowanej pogoni. Dzięki temu Holender utrzymywał przewagę i do mety dojechał niezagrożony, już na 100 metrów przed kreską ciesząc się ze zwycięstwa. Drugie miejsce zajął Pedersen, który do końca walczył o podium, a trzeci był Gilbert, który w końcówce wyskoczył z grupy faworytów i pokonał w walce o trzecie miejsce Michaela Valgrena (Astana).

28. miejsce zajął Kwiatkowski, 73. był Michał Gołaś (Team sky), a Maciej Bodnar (Bora-hansgrohe) nie ukończył wyścigu.