Il Lombardia dla Nibalego

Nibali był najaktywniejszym kolarzem w końcówce wyścigu i po kilku nieudanych atakach na podjazdach, zaatakował na zjeździe z Civiglio i do mety wypracował sobie przewagę, która pozwoliła mu cieszyć się ze zwycięstwa już na 250 metrów przed kreską. Kolarz Astany nie dał się dogonić ścigającemu go Daniemu Moreno (Katiusza) i został pierwszym od 2008 włoskim zwycięzcą lombardzkiego  klasyku, a dla niego było to pierwsze zwycięstwo w kolarskim monumencie.

Moreno i trzeci na mecie, Thibaut Pinot (FDJ.fr), finiszowali w kilkusekundowych odstępach, uzupełniając podium. Za nimi finiszowali Alejandro Valverde (Movistar) i Diego Rosa (Astana), którzy wcześniej tworzyli grupę faworytów.

Bardzo aktywny tego dnia był Michał Kwiatkowski (Etixx-Quick Step), po raz pierwszy ścigający się w koszulce z tęczowymi wstawkami byłego Mistrza Świata na rękawach. Polak kontratakował z peletonu przed Madonna del Ghisallo i potem objął prowadzenie, długo uciekając wraz z Timem Wellensem (Lotto Soudal). Kwiatkowski został ostatecznie doścignięty na niespełna 20 kilometrów przed metą i ukończył wyścig na odległej pozycji.

Do ostatniego wyścigu z kalendarza World Tour kolarze ruszali w deszczu i przy pochmurnym niebie. Na starcie, oprócz kolarzy CCC Sprandi Polkowice, stanęło także trzech Polaków – Łukasz Wiśniowski i Michał Kwiatkowski (Etixx-Quick Step) oraz Paweł Poljański i Rafał Majka (Tinkoff-Saxo), a dwaj ostatni mieli spore szanse na podium w Wyścigu spadających liści. Chętnych do zwycięstwa było jednak wielu i już chwilę po starcie rozpoczęły się ataki i realizowanie taktyki drużyn faworytów. Kolarze na 245-kilometrowej trasie do pokonania mieli kilka ciężkich podjazdów – Colle Gallo (na 54,3km), Colle Brianza (na 116,6km), Madonna del Ghisallo (na 181km), Colma di Sormano (na 192,7km), Civiglio (na 228,4km) i San Fermo della Battaglia, ze szczytem na 5 kilometrów przed metą, z którego pozostał już tylko zjazd i krótka ostatnia prosta.

Pierwsze ataki nie przyniosły efektów w postaci zawiązania ucieczki i dopiero po około 20 kilometrach odjechali Stefan Schumacher (CCC Sprandi Polkowice), Enrico Barbin (Bardiani CSF), Jan Polanc (Lampre-Merida), Matteo Busato (Southeast), Jerome Coppel (IAM Cycling), Dennis Van Winden (LottoNL-Jumbo), Simon Geschke (Giant-Alpecin), Pier Paolo De Negri (Nippo-Vini Fantini), Marco Canola (UnitedHealthcare), Cesare Benedetti (Bora-Argon 18) i Oscar Gatto (Androni Giocattoli). Jedenastka uciekinierów szybko zyskała dwie minuty przewagi nad peletonem i przez wiele kilometrów jechała na czele wyścigu. Na 35. kilometrze przewaga wynosiła już ponad 4 minuty, a tuż przed pierwszym podjazdem – Colle Gallo, wzrosła do ponad ośmiu minut.

Zasadniczą grupę prowadzili kolarze Astany, z faworytem wyścigu, Vincenzo Nibalim na czołowych pozycjach. Kolejne, płaskie kilometry, nie przyniosły zmian. Na szczycie Colle Brianza, na 128 kilometrów przed metą, peleton wciąż tracił około osiem minut, ale potem, stopniowo przewaga zaczęła spadać, a do pracy włączyli się też kolarze Movistar.

Przed najbardziej znanym podjazdem wyścigu – Madonna del Ghisallo – z czołówki rozpoczęły się kontrataki, natomiast kolarze z peletonu także się uaktywnili. Największy apetyt na zwycięstwo mieli kolarze Etixx-Quick Step, bo aż pięciu z nich – Michał Kwiatkowski, Zdenek Stybar, Matteo Trentin, Carlos Verona i Łukasz Wiśniowski – ruszyli do przodu, a z nimi zabrali się Tom Jelte Slagter (Cannondale-Garmin), Tim Wellens (Lotto Soudal), Jon Izaguirre (Movistar), Robert Gesink i Timo Roosen (LottoNL-Jumbo), Giacomo Nizzolo (Trek Factory Racing). Na czele wyścigu kręcili natomiast Canola i Benedetti i z niewielką przewagą nad rywalami z ucieczki minęli szczyt Ghisallo, kontynuując jazdę na Colma di Sormano.

Bardzo aktywny był jednak tego dnia Kwiatkowski, który na Sormano zaczął nadawać mocne tempo i na najtrudniejszym odcinku podjazdu skasował odjazd dwójki liderów i wysunął się czoło, mając kilka metrów za plecami Wellensa. Niedaleko jednak była już grupa faworytów, uszczuplona przez Astanę, na końcu której jechał Rafał Majka (Tinkoff-Saxo). Tuż przed szczytem Wellens dojechał do Kwiatkowskiego i ta dwójka, z niewielką przewagą, rozpoczęła zjazd. Za nimi goniła Astana, ale grupka pościgowa na zjeździe się powiększała, gdy dołączali do niej kolejni kolarze, którzy odpadli na zjazdach. Następne kilometry były jednak bardzo mocne w wykonaniu kolarzy kazachskiej ekipy i kolejni kolarze, w tym Majka oraz Philippe Gilbert (BMC Racing Team), odpadali z czołówki.

Tymczasem Kwiatkowski i Wellens rozpoczęli podjazd pod Civiglio i Polak szybko zostawił rywala za plecami. Grupa faworytów była jednak już bardzo blisko i po kilkuset metrach podjazdu kolarz Etixx-Quick Step został doścignięty i spłynął daleko za czołówkę. Zwycięzca Milano-Torino, Diego Rosa (Astana), dyktował mocne tempo w kilkunastoosobowej grupie, mając na plecach m.in. Nibalego, Alejandro Valverde (Movistar), Thibaut Pinot (FDJ.fr), Mikela Nieve (Team Sky), Simona Yatesa (Orica GreenEdge) i Daniego Moreno (Katiusza). Chwilę później ataki rozpoczął Nibali, ale szybko na koło Rekina z Mesyny siedli jego rywale. Kolejne ataki, mocne przyspieszenia Włocha, także nie przynosiły efektów, gdyż czujnie jechali Chaves, Nieve, czy Pinot. Dopiero atak na zjeździe przyniósł zamierzony efekt i Włoch oderwał się od grupy faworytów.

Znakomity na zjazdach Nibali szybko powiększał przewagę nad goniącymi go rywalami, a ostatni podjazd – San Fermo Della Bataglia – rozpoczął z przewagą ponad pół  minuty. W pościg za nim ruszył Moreno, dalej jechał Pinot, ale żaden z nich nie był w stanie zlikwidować kilkunastosekundowej straty. Na zjeździe prowadzącym do mety i ostatniej prostej Włoch był już niezagrożony, mogąc cieszyć się z piątego zwycięstwa w tym sezonie.