VaE: Przełamanie Sagana

Sagan pewnie pokonał swoich rywali, choć w końcówce mocno naciskał na niego Bouhanni. Francuz nie był jednak w stanie wyjść z koła silniejszego rywala, który finisz rozpoczął na 200 metrów przed metą i szybko minął Degenkolba, wychodząc na prowadzenie. Do ostatnich metrów bronił się przed naciskającym Bouhannim, ale na mecie był lepszy o pół długości roweru i mógł cieszyć się ze zwycięstwa.

Dla Sagana jest to bardzo ważne zwycięstwo, bowiem przychodzi po wielu rozczarowaniach na tegorocznej Wielkiej Pętli, gdzie Słowak jedenaście razy plasował się w pierwszej dziesiątce, a aż pięć razy był drugi. Po okresie niepowodzeń Sagan wrócił do zwycięskiej formy i udowodnił, że jest najbardziej wszechstronnym kolarzem w peletonie, nawiązując bezpośrednią walkę z typowymi sprinterami.

Za Saganem linię mety minął cały peleton, w którym byli wszyscy faworyci wyścigu, a także lider klasyfikacji generalnej, Johan Esteban Chaves (Orica GreenEdge).

Trzeci etap tegorocznej Vuelty rozpoczął się między innymi bez Vincenzo Nibalego (Astana), zdyskwalifikowanego za trzymanie się wozu technicznego, oraz Przemysława Niemca (Lampre-Merida), który po kraksie na ostatnich kilometrach doznał silnego wstrząsu mózgu i musiał wycofać się z wyścigu. Za to pozostali kolarze przejawiali spore chęci do ścigania – chwilę po sygnale do startu ostrego zaatakowali Sylvain Chavanel (IAM Cycling), Maarten Tjallingi (LottoNL-Jumbo), Walter Pedraza (Team Colombia) i Martin Velits (Etixx - Quick Step), a po chwili dołączyła do nich kolejna czwórka - Alexis Gougeard (Ag2R La Mondiale), Omar Fraile (Caja Rural-Seguros RGA), Natnael Berhane (MTN-Qhubeka) i Ilia Koshevoy (Lampre-Merida). Ósemka uciekinierów na szczycie pierwszej premii górskiej - alto de Mijas (na 14km) – miała już 2.15 przewagi nad peletonem i w perspektywie kolejnych kilkadziesiąt kilometrów na czele etapu.

Zbliżając się do Puerto del Leon (na 76km) powiększyli przewagę do ponad 4 minut, podczas gdy w peletonie sytuację kontrolowały ekipa Tinkoff-Saxo. Po przekroczeniu setnego kilometra różnica pomiędzy dwiema grupami spadła poniżej trzech minut, a po kilku zrywach Chavanela, na czele jechała już szóstka – oprócz Francuza także Gougeard, Fraile, Tjallingi, Berhane i Pedraza. Ich przewaga była jednak coraz mniejsza, tempo w peletonie wzrastało – co skutkowało także kilkoma kraksami, m.in. Nacera Bouhanniego (Cofidis) i Daniele Bennatiego (Tinkoff-Saxo), a gdy do mety pozostało 30 kilometrów, na ostatni atak zdecydowali się Gougeard i Tjallingi. Dwójka uciekinierów nie była jednak w stanie przeciwstawić się sile peletonu, gdzie teraz do pracy włączały się kolejne ekipy, i na 15 kilometrów przed metą ich akcja dobiegła końca.

Zespoły sprinterów bardzo powoli przesuwały się do przodu. Na czele zasadniczej grupy widać było cały czas koszulki Tinkoff-Saxo, wspierane teraz przez kolarzy Team Sky, Astany i Movistar, które chciały uniknąć kolejnej kraksy swoich liderów. Wszelkie próby ataków szybko były kasowane i dopiero na 5 kilometrów przed metą ekipy sprinterów zaczęły się organizować. Czarne trykoty Giant-Alpecin zaczęły pojawiać się na czele grupy, a koledzy Johna Degenkolba pilnowali swojego lidera i przeprowadzali go na czołowe miejsca. Na ostatnich dwóch kilometrach Niemiec miał do pomocy kilku kolegów, ale na jego kole czujnie jechał Peter Sagan (Tinkoff-Saxo), a dalej Bouhanni, dwaj faworyci sprinterskiego pojedynku.

Ostatni z pomocników Degenkolba zszedł z prowadzenia na 250 metrów przed metą i wtedy Niemiec momentalnie ruszył do przodu, lecz w tym samym momencie rozpoczął finisz Sagan. Słowak szybko wyprzedził atakującego Niemca i wysunął się na czoło, choć wtedy jeszcze miał na kole Bouhanniego. Francuz, który wyszedł z koła rywala na 50 metrów przed metą nie miał jednak na tyle sił, by wyprzedzić rozpędzonego kolarza Tinkoff-Saxo i linię mety minął o pół długości roweru za zwycięzcą.