MSR: Sprinterski finisz dla Degenkolba

Degenkolb o pół długości roweru wyprzedził zwycięzcę sprzed roku, Kristoffa, którego wyprzedził kilkanaście metrów przed metą. To Norweg z Katiuszy rozpoczął finisz jako pierwszy, gdy do mety pozostało 200 metrów, ale jadący za nim Degenkolb popisał się potężnym finiszem na ostatnich 100 metrach, by wyskoczyć zza pleców rywali i zgarnąć zwycięstwo. Trzecie miejsce zajął Matthews, który finiszował tuż przed Peterem Saganem (Tinkoff-Saxo). Na mecie na Via Roma finiszowała kilkunastoosobowa grupa, która uformowała się po podjeździe na Poggio i na ostatnich kilometrach przed metą, prowadzących w dół. Finiszowali w niej także kolarze CCC Sprani Polkowice, Maciej Paterski i Grega Bole.

W pojedynku sprinterów nie brał niestety udziału Michał Kwiatkowski (Etixx-Quick Step). Polak, który na Poggio jechał bardzo aktywnie, pilnując czuba peletonu, na zjeździe uczestniczył w kraksie, która przekreśliła jego szanse na udział w końcowej walce. Razem z Mistrzem Świata na asfalcie leżał też jego kolega z ekipy, Zdenek Stybar, a także Greg Van Avermaet (BMC Racing Team) i Gerald Ciolek (MTN-Qhubeka). Żaden z nich nie miał już szans na dołączenie do grupy na szybkim zjeździe, gdy do mety pozostały ledwie 4 kilometry.

Degenkolb, z kolei, odniósł największy sukces w karierze, wygrywając na Via Roma. Niemiec był osamotniony w końcówce, jednak znakomicie ustawił się na kole Niccolo Bonifazzio (Lampre-Merida), który, z kolei, pilnował koła Kristoffa. Po raz kolejny rewelacyjną pracę dla Norwega wykonał Luca Paolini, który wyprowadził go na czoło na ostatnich dwóch kilometrach, i gdy wydawało się, że kibice oglądać będą powtórkę ubiegłorocznego wyścigu, Kristoff musiał jednak uznać wyższość Degenkolba na finiszu.

Aktywny w pierwszej części wyścigu był także Adrian Kurek (CCC Sprandi Polkowice), który zabrał się w ucieczkę dnia i spędził na czele wyścigu ponad 250 kilometrów, zanim został doścignięty.

Tegoroczna edycja La Primavery tradycyjnie rozpoczęła się startem w Mediolanie z Via Chiesa Rossa. Kolarze wyruszyli na trasę o 10.10 przy padającym deszczu, ale potem pogoda miała być dla nich łaskawsza. Po nieudanych próbach tuż na początku wyścigu, które były kasowane przez mocno rozpędzony od startu peleton, czwórka kolarzy oderwała się od zasadniczej grupy po kilku kilometrach. Sebastian Molano (Team Colombia), Maarten Tjallingii (LottoNL Jumbo), Jan Barta (Bora-Argon 18) i Andrea Peron (Novo Nordisk) zyskali prawie minutę przewagi nad peletonem, z którego szybko ruszyła kolejna grupa – Stefano Pirazzi (CSF Bardiani), Adrian Kurek (CCC Sprandi Polkowice), Matteo Bono (Lampre-Merida), Serge Pauwels (MTN-Qhubeka), Julien Berard (Ag2R La Mondiale), Tiziano Dall'Antonia i Marco Frapporti (Androni Giocattoli Venezuela). Po 10 kilometrach czołówka zeszła się, tworząc jedną, 11-osobową ucieczkę, które wtedy miała już ponad 2 minuty przewagi nad peletonem. Błyskawicznie jednak zwiększyli przewagę do 10 minut i długo mogli się cieszyć prowadzeniem. Płaskie kilometry z początku etapu pozwoliły im na zbudowanie dużej przewagi, która jednak na 143. kilometrze, gdy uciekinierzy pokonywali Passo del Turchino, jedyny podjazd w pierwszej części trasy, spadła do pięciu minut. W tym czasie kolarze zdążyli już przyzwyczaić się do siąpiącego deszczu, jednak w porównaniu do poprzednich lat, pogoda była łaskawa dla kolarzy. Potem jednak długo utrzymywała się na podobnym poziomie. Gdy do mety pozostało 100 kilometrów, uciekinierzy wciąż mieli bezpieczny zapas i nie zanosiło się jeszcze, by peleton zamierzał szybko kasować ucieczkę.

Kolejne trudności następowały dopiero na 50 kilometrów przed metą, gdy kolarze pokonywali podjazd pod Capo Mele, długości 2 kilometrów. Zaraz potem następował podjazd pod Capo Cervo, a potem Capo Berta. Tam już faworyci przesuwali się powoli do przodu, a peleton mocno zbliżył się do uciekinierów. Decydujące podjazdy miały jednak dopiero nastąpić. Cipressa (dł. 5,6km, średnie nachylenie 4,1%, na 271,5km) i Poggio (dł. 3,7km, średnie nachylenie 3,7%, na 271,5km) rozpoczynały się na niespełna 30 kilometrów przed metą.

Na 40 kilometrów przed metą, tuż przed rozpoczęciem podjazdu pod Capo Berta, przewaga nad peletonem wynosiła już tylko 1.30. Mocne tempo w grupie narzucali kolarze Movistar i Team Sky, natomiast w czołówce zaatakowali Pirazzi, Bono, Pauwels i Berard. Peleton był coraz bliżej czołówki, gdy na jego czele doszło do kraksy na zjeździe. Wykorzystała to trójka kolarzy Sky – Geraint Thomas, Luke Rowe i Ben Swift. Po kilku kilometrach, u podnóża Cipressy, ta trójka doszła do drugiej części uciekinierów, a chwilę potem dogonili samotnie prowadzącego Bono. Również zasadnicza grupa chwilę potem skasowała ten odjazd.

Uaktywnili się faworyci wyścigu – skakali Zdenek Stybar (Etixx-Quick Step) i Philippe Gilbert (BMC Racing Team), ale było to tylko sprawdzenie czujności rywali. Wszelkie próby ataków były szybko kasowane przez kolarzy BMC Racing Team, którzy prowadzili peleton, mocno go naciągając i sprawiając ogromne problemy sprinterom – m.in. Markowi Cavendishowi (Etixx-Quick Step) czy Andre Greipelowi (Lotto Soudal). Na zjeździe z Cipressy odjechali Daniel Oss (BMC Racing Team) i Thomas, którzy zyskali prawie pół minuty nad zasadniczą grupą i razem rozpoczęli podjazd pod Poggio na 9 kilometrów przed metą. W peletonie bardzo wysoko jechali kolarze Etixx-Quick Step, BMC Racing Team, Team Sky, Movistar i Katiuszy, a także CCC Sprandi Polkowice – Grega Bole i Maciej Paterski.

Na podjeździe pod Poggio Thomas zostawił Ossa, gdy do szczytu pozostały dwa kilometry. Brytyjczyk jednak nie miał dużej przewagi i gdy przed szczytem do akcji ruszył Greg Van Avermaet (BMC Racing Team), a potem poprawili Peter Sagan (Tinkoff-Saxo), Fabian Cancellara (Trek Factory Racing) i Michael Matthews (Orica GreenEdge), akcja kolarza Team Sky dobiegła końca. Na zjeździe zarówno Thomas, jak i Van Avermaet zostali złapani przez rozciągnięty peleton, w którym jechało około 30 kolarzy.

Na krętym zjeździe doszło do kraksy, gdy do mety pozostały 4 kilometry. Na asfalcie leżeli Michał Kwiatkowski (Etixx-Quick Step), Stybar, Gerald Ciolek (MTN-Qhubeka) i Van Avermaet, co dla nich oznaczało koniec wyścigu. Pozostali kolarze pomknęli w dół i niedługo potem wjechali już na ostatnie dwa kilometry do mety.

Na 1500 metrów do mety znów – podobnie jak w ubiegłym roku – rewelacyjnie znalazł się Luca Paolini (Katiusza), który znów zza pleców rywali wyciągnął swojego lidera, Alexandra Kristoffa, na czoło. Doświadczony Włoch wyprowadził kolegę na czoło grupy i dyktował tempo przez kolejny kilometr, zanim na 300 metrów przed metą nie zakończył swojej pracy. Chwilę potem Kristoff rozpoczął sprint, ale – jak się potem okazało – było to nieco za wcześnie. Choć Norweg popisał się bardzo mocnym finiszem, to jednak potężna końcówka w wykonaniu Johna Degenkolba (Giant-Alpecin) przyniosła zwycięstwo Niemcowi, który na ostatnich 25 metrach wyprzedził rywala i z przewagą długości roweru sięgnął po zwycięstwo.