BB Trofee: Van Aert powiększa przewagę

Van Aert wygrał pojedynek dwójki najmłodszych kolarzy z czołówki peletonu. Wraz z Van der Poelem odjechali już w połowie drugiego okrążenia i przez długi czas razem pokonywali kolejne kilometry, powiększając przewagę nad grupą pościgową, którą prowadzili m.in. Sven Nys (Crelan AA Drink) i Tom Meeusen (Telenet-Fidea). Prowadząca dwójka jednak cały czas zyskiwała nad pogonią i na mecie zameldowali się dwie minuty po zwycięzcy. Dzięki wygranej Vantornout powiększył swoją przewagę w klasyfikacji generalnej do 4.45 nad Nysem i 4.46 nad Kevinem Pauwelsem (Sunweb Napoleon Games).

W Loenhout zabrakło na starcie Larsa Van der Haara (Giant-Shimano) oraz Klaasa Vantornouta (Sunweb Napoleon Games), obaj zmagali się z przeziębieniem po wieczornym wyścigu w Diegem. Wyścig w Loenhout, z kolei, był kolejnym udanym wyścigiem Nysa, który wrócił do ścigania po przerwie, spowodowanej słabszą dyspozycją. Mistrz Belgii, sześciokrotny zwycięzca tego wyścigu i ubiegłoroczny triumfator, w drugiej połowie wyścigu był jednym z aktywniejszych kolarzy, często nadając tempo pogoni, ale defekt na ostatniej rundzie pozbawił go szans na miejsce na podium i ostatecznie uplasował się na 8. miejscu. Trzecie miejsce wywalczył Meeusen, a czwarty był Gianni Vermeersch (Sunweb Napoleon Games).

Tegoroczny wyścig Azencross przebiegał w bardzo trudnych warunkach. Na trasie wyścigu, w przeważającej części, zalegało błoto i kałuże, miejscami także śnieg, a kolarze ścigali się w niskich temperaturach. Początek należał do szosowca, okazjonalnie startującego w przełajach, Ramona Silkendama (Giant-Shimano), który prowadził przez pierwsze kilkaset metrów, ale po wjeździe w teren i błoto, liderem został Van Aert, za którym jechał jego kolega z ekipy, Rob Peeters, a dalej Van der Poel. Kilka sekund więcej traciła grupa, prowadzona przez Meeusena, za którym jechali Martin Bina (Corendon Kwadro), Nys, Vincent Baestaens (BKCP Powerplus) i kilku kolejnych kolarzy w dużej grupie. Przed końcem pierwszego okrążenia dwie czołowe grupy się zeszły, tworząc kilkunastoosobowy peleton. Taka sytuacja wyraźnie nie pasowała dwójce najmłodszych kolarzy w stawce – Van Aertowi i Van der Poelowi. W połowie okrążenia odjechali razem z Peetersem, a potem szybko zostawili drugiego kolarza ubiegłorocznego wyścigu, już tylko we dwójkę budując przewagę nad rywalami.

Za nimi przez dwa okrążenia tworzyła się grupa pościgowa, w której ostatecznie znaleźli się Nys, Peeters i Meeusen, a dalej Baestaens, Walsleben, Jan Denuwelaere (Vastgoedservice Golden Palace), Pauwels i Sven Vanthourenhout (Crelan AA Drink). W połowie wyścigu dwójka prowadzących miała już jednak ponad 40 sekund przewagi nad goniącą pierwszą trójką i kolejnych 20 sekund nad drugą grupą pościgową. Teraz już zarówno Van der Poel, jak i Van Aert, zaczęli atakować swojego rywala, ale na razie ataki te były nieskuteczne i zbyt mało zdecydowane, a ewentualną przewagę niweczyły błędy.

Dopiero na szóstym okrążeniu, na jego początku, Van der Poel upadł na jednym z zakrętów, co pozwoliło Van Aertowi bardzo szybki zbudować kilkunastosekundową przewagę, której nie oddał już do końca wyścigu. Młody Belg rozpoczynając ostatnie okrążenie miał już 16 sekund przewagi nad rywalem i jego prowadzenie wydawało się bezpieczne. Za ich plecami przyspieszył Nys, ale drobny błąd kosztował go utratę kilkumetrowej przewagi. Potem defekt sprawił, że stracił kontakt z grupką, a wyprzedzili go dwaj kolarze Sunweb Napoleon Games – Pauwels i Vermeersch. W końcówce po trzecie miejsce ruszył Meeusen, a finisz po czwarte wygrał Vermeersch przed Denuwelaere.