TdF: Nibali najszybszy, bój Kwiatkowskiego

Nibali zaatakował z kilkunastoosobowej grupy, gdy do mety pozostały trzy kilometry. Szybko za plecami zostawił swoich rywali i zbliżał się do jadących przed nim Michała Kwiatkowskiego (Omega Pharma-Quick Step) i Joaquina Rodrigueza (Katiusza). Kwiatkowski nie był w stanie utrzymać tempa rywala, natomiast Rodriguez przez kilkaset metrów trzymał się razem z Włochem, ale przyspieszenie kolarza Astany na 800 metrów przed metą pozostało bez odpowiedzi. Nibali do mety zmierzał samotnie i na najtrudniejszym odcinku, gdzie nachylenie dochodziło do 20%, powiększył jeszcze swoją przewagę i finiszował z przewagą 15 sekund nad Thibault Pinot (FDJ.fr) i 20 nad Alejandro Valverde (Movistar), za którym finiszowała dwójka kolarzy Ag2R La Mondiale – Jean Christophe Peraud i Romain Bardet.

Dzięki zwycięstwu na La Planche des Belles Filles Nibali  powrócił na pozycję lidera klasyfikacji generalnej wyścigu. Włoch pokazał też, że brak dwóch jego najgroźniejszych rywali – Chrisa Frooma (Team Sky) i Alberto Contadora (Tinkoff-Saxo), którzy wycofali się z wyścigu – niewiele zmienia, jeśli chodzi o jego jazdę i udowodnił, że prawdopodobnie nawet z tą dwójką obok byłby liderem po dzisiejszym etapie. Ostatnie kilometry etapu to pokaz siły Włocha, który z łatwością oderwał się od rywali i samotnie pomknął do mety, zyskując kolejne sekundy przewagi i odzyskując maillot jaune. W klasyfikacji generalnej Nibali ma teraz 2.23 nad Richiem Porte (Team Sky) i 2.47 nad Valverde.

Z najlepszej strony na dzisiejszym etapie pokazał się Kwiatkowski, który uciekał przez prawie 150 kilometrów. Polak, razem z kilkoma innymi kolarzami – w tym z kolegą z ekipy, Tonym Martinem, który sam nadawał tempo w grupie przez ponad 100 kilometrów – odjechał jeszcze na początku etapu i utrzymywał się na czele do ostatniego podjazdu. Tam odjechał mu Rodriguez, a potem wyprzedzili kolejni kolarze z grupy lidera. Polak w końcowe osłabł i na metę dojechał ze stratą 2.13 do zwycięzcy, tracąc też koszulkę najlepszego młodzieżowca na rzecz Bardet. W klasyfikacji generalnej Kwiatkowski spadł z 4. na 13. miejsce i traci do Nibalego 4.39.

Etap z Miluzy na La Planche des Belles Filles był pierwszym prawdziwie górskim etapem tegorocznego Tour de France a aż siedem górskich premii, które pokonywali kolarze, dawało znakomitą okazję do ataku, ale mogło też zmęczyć kolarzy i zakończyć się sporymi stratami. Po 155 kilometrach jazdy decydujący miał okazać się finałowy podjazd pod La Planche des Belles Filles, liczący niespełna 6 kilometrów, gdzie nachylenie miejscami sięgało 20% i na którym usytuowana była meta etapu.

183 kolarzy wyruszyło o 13.30 na trasę 10. etapu Tour de France i już chwilę po starcie siedmiu z nich - Giovanni Visconti (Movistar), Lieuwe Westra (Astana), Christophe Riblon (Ag2R La Mondiale), Amael Moinard (BMC Racing Team), Thomas Voeckler (Europcar), Markel Irizar (Trek Factory Racing) i Arnaud Gérard (Bretagne- Seche Environnement) – oderwała się od peletonu i po 7 kilometrach mieli pół minuty przewagi nad peletonem. Szybko w pościg za tą grupką ruszyli Joaquim Rodriguez (Katiusza), Peter Sagan (Cannondale) i Jan Barta (NetApp Endura), ale długo nie mogli dołączyć do czołówki, która miała dwie minuty przewagi nad peletonem i minutę nad goniącą trójką. 

Niedługo potem kolarze pokonywali pierwszy podjazd na trasie - col du Firstplan (2. kat., na 30,5km) – i dopiero tam, na 5km przed szczytem, dwie grupki uciekinierów połączyły się. Już wtedy walkę o punkty na premii górskiej rozpoczęli Voeckler i Rodriguez, którzy potem przez cały dzień toczyli zacięte pojedynki o koszulkę w grochy.. Na zjeździe, z kolei, zaatakował Sagan, który walczył o punkty na lotnej premii, usytuowanej na 39,5km, po zjeździe z Firstplan. Także na zjeździe z peletonu do przodu ruszyli także Michal Kwiatkowski i Tony Martin (Omega Pharma-Quick Step), Rein Taaramae (Cofidis), Reto Hollenstein oraz Marcel Wyss (IAM Cyclign) i rozpoczęła pogoń za czołówką, która wtedy miała prawie trzy minuty zapasu.

Kolejna wspinaczka, pod Petit Ballon (1.kat, na 54,5km), rozbiła czołówkę, a z przodu zostali już tylko Rodriguez, Voeckler, Westra, Visconti, Riblon  i Moinard, a jeszcze przed szczytem dołączył do nich Barta. W grupie Kwiatkowskiego bardzo mocno pracował Martin, który nie schodził z prowadzenia ani na chwilę, narzucając równe i mocne tempo, dzięki czemu grupa Polaka zmniejszała stratę do czołówki. Na szczycie Petit Ballon liderzy mieli 36 sekund przewagi nad grupą Kwiatkowskiego, natomiast peleton, w którym tempo nadawali kolarze Lotto Belisol, tracił 4 minuty.

Na 95 kilometrów przed metą, na zjeździe z premii górskiej, grupa Kwiatkowskiego doszła do czołówki, tworząc 11-osobową grupę, której przewaga nad peletonem wahała się w granicach 4 minut, co dawało Kwiatkowskiemu koszulkę lidera wyścigu. W grupie zasadniczej, z kolei, na zjeździe upadł Alberto Contador (Tinkoff-Saxo), jeden z faworytów wyścigu. Hiszpan na poboczu długo był opatrywany przez lekarza, potem musiał też wymienić uszkodzony but, aż w końcu – po kilku minutach – wsiadł na rower. Peleton zwolnił wtedy, czekając na Hiszpana, a ten przez kolejnych kilka kilometrów próbował gonić grupę. Dzięki temu grupa Kwiatkowskiego powiększyła przewagę do ponad pięciu minut nad peletonem. Contador tracił kolejne cztery minuty. Po minięciu szczytu col du Platzerwasel (kat. 1, na 71,5km) Hiszpan ostatecznie zrezygnował z dalszej jazdy, gdy do mety pozostało 80 kilometrów.

Z czołówki na podjeździe pod col d'Oderen (2. kat., na 103,5km) odpadli Barta i Westra i zostali doścignięci przez peleton, w którym pracowali kolarze Lotto Belisol na zmianę z Astaną. Na czele zostali już wtedy tylko Martin, Kwiatkowski, Rodriguez, Voeckler, Moinard, Visconti, Riblon, Wyss i Taaramae. Przez cały czas w tej grupie mocne tempo nadawał Martin, którego praca dla Kwiatkowskiego pozwoliła grupie utrzymywać przewagę, choć ta powoli spadała. Na col de Croix (3. kat, na 125,5km) wynosiła jeszcze cztery minuty, ale zaczęła spadać. Gdy czołówka pokonywała podjazd pod col de Chevreres (1. kat., na 143,5km), na kilometr przed szczytem swoją pracę dla Kwiatkowskiego zakończył Martin. Polak wtedy wyszedł na czoło i podkręcił tempo, gubiąc kilku rywali. Z liderem klasyfikacji młodzieżowej utrzymali się jedynie Visconti i Rodriguez. Polak próbował zgubić rywali, ale to Rodriguez na najtrudniejszym odcinku podjazdu, gdzie nachylenie sięgało 18%, odjechał. Do szczytu pozostało niewiele i jadąc swoim tempem Kwiatkowski mógł zminimalizować straty. Minęli go jeszcze Visconti i Moinard, ale Polak na zjeździe dołączył do rywali i to on zaczął dyktować tempo, a nawet odjechał na kilkanaście metrów.

Na krótkim płaskim odcinku, prowadzącym na La Planche des Belles Filles (1.kat, meta) do Kwiatkowskiego dojechał Rodriguez i ta dwójka razem rozpoczęła wspinaczkę, z kilkunastosekundową przewagą nad Viscontim, i półtoraminutową nad grupą Nibalego, w której było około 30 kolarzy. Na 5,5 kilometra przed metą Rodriguez odjechał Kwiatkowskiemu i Polak jechał już wtedy swoim tempem. Coraz bliżej za plecami tej dwójki była grupa faworytów, prowadzona przez Michele Scarponiego (Astana). Włoch pracował na swojego lidera, Nibalego, który zaatakował na 3 kilometry przed metą. Początkowo ruszył za nim Alejandro Valverde (Movistar), ale Nibali nie oglądał się za siebie i jechał swoim tempem. Szybko minął Kwiatkowskiego i zbliżał się do prowadzącego Rodrigueza.

Za jego plecami do Kwiatkowskiego doszła kolejna grupka, w której byli jego dwaj rywale w klasyfikacji młodzieżowej, Thibault Pinot (FDJ.fr) i Romain Bardet (Ag2R La Mondiale). Polak próbował utrzymać się w tej grupie, ale po kilkudziesięciu metrach musiał się poddać i znów jechać swoim tempem. Nibali, tymczasem, dojechał do Rodrigueza, gdy do mety pozostało 1200 metrów i tylko przez chwilę dał Hiszpanowi nadzieje na zwycięstwo etapowe. Na 800 metrów przed szczytem ruszył zdecydowanie do przodu, zostawiając zmęczonego kolarza Katiuszy. Przed Nibalim był jeszcze najsztywniejszy odcinek wspinaczki, na 350 metrów przed metą, ale właśnie tam Włoch zyskał swoją przewagę nad rywalami. Na mecie zameldował się z przewagą 15 sekund nad Pinot i kolejnych 5 nad Valverde. Dalej finiszowali kolejni kolarze z grupy, z której atakował Nibali. Wyczerpany Rodriguez, któremu na osłodę pozostała koszulka najlepszego górala wyścigu, finiszował na 7. miejscu, natomiast Kwiatkowski przyjechał na metę na 24. pozycji.