GdI: Canola najszybszy z ucieczki

Canola na mecie w trójkowym pojedynku pokonał Jacksona Rodrigueza (Androni Giocattoli-Venezuela) i Angelo Tulika (Europcar), z którymi zaatakował na 17 kilometrów przed metą, odrywając się od pierwotnej ucieczki, gdy peleton tracił półtorej minuty. Dobra współpraca na ostatnich kilometrach pozwoliła tej trojce utrzymać swoją przewagę aż do ostatnich metrów, gdzie rozpoczęli walkę o zwycięstwo. Największym wyczuciem wykazał się Canola, który jako pierwszy wszedł w ostatni zakręt i zaatakował tuż po wyjściu z niego, dzięki czemu zyskał kilka metrów przewagi. Walka na ostatnich 200 metrach była zacięta, a na prowadzącego kolarza Bardiani CSF mocno naciskał Rodriguez. Wenezuelczyk choć w same końcówce odrobił nieco strat, to jednak nie był już w stanie wyprzedzić rywala, który minął linię mety o pół długości roweru przed Rodriguezem.

Canola został też pierwszym kolarzem w tegorocznym Giro, który sięgnął po zwycięstwo po całodniowej ucieczce. Włoch, razem z piątką innych kolarzy, oderwał się od peletonu na pierwszych pięciu kilometrach etapu i z kilkuminutową przewagą pokonywali kilometry z Possano do Rivarolo Canavese. Ekipy sprinterów zbyt późno wzięły się jednak za odrabianie strat i nie byli już w stanie dogonić trójki uciekinierów, którzy finiszowali, gdy peleton pojawił się za ich plecami. Po raz kolejny najszybszy z zasadniczej grupy był Nacer Bouhanni (FDJ.fr), jednak była to walka zaledwie o 4. miejsce.

W peletonie na metę przyjechali wszyscy kolarze z czołówki klasyfikacji generalnej, w tym Rigoberto Uran (Omega Pharma-Quick Step) i Rafał Majka (Tinkoff-Saxo), którzy zachowali maglia rosa i maglia bianca.

Etap z Possano do Rivarolo Canavese nie zapowiadał wielkich emocji i walki w klasyfikacji generalnej. Rozrywkę kibicom mieli zapewnić jednak najszybsi kolarze z peletonu, którzy mieli walczyć o zwycięstwo na mecie.

Harcownicy mieli jak zawsze ochotę popsuć zabawę sprinterom i już chwilę po starcie od peletonu oderwała się piątka – Jeffry Romero Corredor (Team Colombia), Gert Dockx (Lotto Belisol), Angelo Tulik (Europcar), Jackson Rodriguez (Androni Giocattoli-Venezuela) i Marco Canola (Bardiani CSF) – do których po kilku kilometrach dołączył Maxim Belkov (Katiusza). Już od początku etapu w pracę na czele peletonu włączyły się ekipy sprinterów – Giant-Shimano i FDJ.fr. – i cały czas kontrolowały sytuację na trasie. Przewaga uciekinierów utrzymywała się na poziomie trzech minut i mimo dobrej współpracy, nie byli oni w stanie znacząco zwiększyć swojego zapasu, ale bardzo długo utrzymywali się na czele wyścigu. Mijając linię premii górskiej w Boscasso (4. kat – 1km – 5,3% - na 123,1km), peleton tracił jeszcze 2.15, ale na 30 kilometrów przed metą, w miejscowości w Busano kolarze musieli znacząco zwolnić. Drogi były bowiem pokryte śniegiem, gradem i mokrymi liśćmi po sporym gradobiciu, które przeszło nad miastem.

Droga szybko przeschła, choć potem kolarze musieli zmagać się jeszcze z deszczem i mokrymi drogami. Przejeżdżając po raz pierwszy przez linię mety, gdy do końca etapu pozostały 22 kilometry, uciekinierzy mieli 2.10 przewagi nad zasadniczą grupą, w której wciąż przewodzili ekipy sprinterów, w tym FDJ.fr, za którymi czujnie jechali kolarze Omega Pharma-Quick Step, z liderem wyścigu w składzie. Już na ostatnich 20 kilometrach grupa mocno się rozciągnęła, tempo znacząco wzrosło, ale przewaga uciekinierów topniała powoli. Na 20 kilometrów przed metą różnica pomiędzy dwiema grupami spadła do 1.36, ale chwilę później w grupie uciekinierów rozpoczęły się ataki, które okazały się decydujące. Odjechali wtedy Canola, Rodriguez Tulik i utrzymywali swoją przewagę nad resztą stawki, na 10 kilometrów przed metą mając jeszcze 1.20 przewagi nad grupą pościgową.

Szaleńcze już teraz tempo podkręcali kolarze Trek Factory Racing, BMC Racing Team, Belkin i FDJ.fr. Było to o też niebezpieczne, że droga wciąż była pokryta mokrymi liśćmi, ale nie przynosiło efektów. Na 5 kilometrów przed metą uciekinierzy mieli jeszcze ponad minutę przewagi i mogli już zacząć poważnie myśleć o finiszowej rozgrywce. Współpracę zakończyli dopiero na ostatnim kilometrze i wtedy rozpoczęli walkę o najlepszą pozycję przed finiszem. Canola wszedł jako pierwszy w ostatni zakręt na 300 metrów przed metą i na wyjściu z wirażu od razu zaatakował. Zyskał kilka metrów przewagi, którą zdołał utrzymać aż do mety i sięgnął po pierwsze w karierze zwycięstwo w Giro d’Italia.