GdI: Bouhanni wygrywa szalony finisz

Bouhanni z ostatniego miejsca w peletonie jeszcze na 10 kilometrów przed metą przesuwał się stopniowo do przodu i na ostatnich metrach dołączył do czołowej grupki. Francuz wychodząc z ostatniego zakrętu miał jeszcze kilkanaście metrów straty do prowadzącego Veelersa, ale znakomitym przyspieszeniem na ostatnich metrach zapewnił sobie pierwsze w karierze zwycięstwo w Giro d’Italia. Francuz był najszybszy z kilkuosobowej grupki, która dojechała do mety po tym, jak w peletonie doszło do wielu kraks.

Mimo iż sędziowie, wielu po rozmowach z kolarzami, zdecydowali się na neutralizację etapu i uznanie kolarzom czasów z przedostatniej rundy, to jednak w samej końcówce, gdy nad Bari znów zaczął padać deszcz, doszło do wielu kraks, które miały ogromny wpływ na końcowe wyniki. W kraksach leżeli m.in. prowadzący peleton czterej kolarze Cannondale. Bez kraks uchowali się kolarze Giant-Shimano, którzy w czwórkę znaleźli się na prowadzeniu, mając za plecami Nizzolo i Roberto Ferrariego (Lampre-Merida). Mimo to nie potrafili wykorzystać liczebnej przewagi i na 900 metrów przed metą dołączyło do nich kilku kolejnych kolarzy, w tym Bouhanni. Francuz trzymał się blisko koła rywali i po wyjściu z ostatniego zakrętu zaatakował. Rozpędzony kolarz FDJ.fr minął Veelersa na kilkanaście metrów przed metą i nie da sobie wydrzeć zwycięstwa atakującemu Nizzolo.

Dzięki wygranej na dzisiejszym etapie i po wycofaniu się z wyścigu Marcela Kittela (Giant-Shimano), Bouhanni objął prowadzenie w klasyfikacji punktowej Giro d’Italia. Maglia rosa, z kolei, zachował Michael Matthews (Orica GreenEdge), który na ostatnich kilometrach odpuścił ściganie i do mety dojechał w jednej z wielu grupek, które niespiesznie pokonywały ostatnie zakręty etapu.

Nawet po przyjeździe do Włoch kolarze nie mogli cieszyć się słoneczną pogodą. Po trzech deszczowych etapach w Irlandii, dziś w Pugli, skąd startował wyścigu, także padał deszcz. Zła pogoda przywitała kolarzy już na starcie w Giovanizzo i towarzyszyła im przez kilkadziesiąt kolejnych kilometrów. Deszcz i śliskie drogi sprawiły, że kolarze jechali bezpiecznie, ostrożnie i bez ataków. Po nieco ponad 40 kilometrach peleton wjechał na ulice Bari, gdzie do rozegrania pozostało osiem okrążeń po 8 kilometrów każde.

Kolarze Orica GreenEdge prowadzili peleton, prowadząc przy tym rozmowy z innymi ekipami i faworytami wyścigu. Kolarze chcieli bowiem, ze względów bezpieczeństwa, aby etap został zneutralizowany i taki sam czas przyznany wszystkim kolarzom. Po wielu dyskusjach między sobą, a w końcu z komisarzami i sędziami wyścigu, podjęto decyzję o uznaniu wszystkim czasu na przedostatnim okrążeniu, tak, by o zwycięstwo można było ścigać się na ostatniej rundzie.

Po tej decyzji tempo nieznacznie wzrosło, a ekipy sprinterów uaktywniły się. Pierwszy sprawdzian formy najszybszych kolarzy w peletonie nastąpił na 33 kilometry przed metą, na lotnej premii. Wygrał ją Elia Viviani (Cannondale), przed Giacomo Nizzolo (Trek Factory Racing) i Roberto Ferrari (Lampre-Merida). Dzięki punktom zdobytym na lotnej premii Viviani został wirtualnym liderem klasyfikacji punktowej, po tym, jak przed etapem wycofał się Marcel Kittel (Giant-Shimano).

Kolarze Orica GreenEdge podkręcili tempo gdy peleton rozpoczynał przedostatnią rundę. Za nimi jechali zawodnicy Astany, BMC Racing Team, Katiuszy i FDJ.fr. Problemy jednak miał lider tej ekipy, Nacer Bouhanni, który po defekcie musiał gonić rozpędzony peleton. Do pomocy zostali mu koledzy z ekipy, ale pogoń kosztowała Francuza wiele sił. Bouhanni wraz z kolegi dołączyli do peletonu tuż przed rozpoczęciem ostatniego okrążenia.

Kolarze Orica GreenEdge prowadzili peleton na ostatniej rundzie, mając na plecach ekipę Omega Pharma-Quick Step. Kolarze belgijskiej ekipy jechali czujnie dla Alessandro Petacchiego, który na mecie miał szansę założyć koszulkę lidera wyścigu. Na 5 kilometrow przed metą zaatakowali Salvatore Puccio (Team Sky) i Nicola Boem (Bardini CSF), ale po kilometrze zostali doścignięci przez kolarzy Cannondale. Za plecami czołówki został lider wyścigu, Michael Matthews (Orica GreenEdge), który nie ryzykował starcia na finiszu. Chwilę później na jednym z zakrętów upadli kolarze, a kilkadziesiąt metrów dalej leżeli kolarze prawie wszyscy Cannondale. Na kolejnym zakręcie doszło do kolejnej kraksy, po której na czele zostali czterej kolarze Giant-Shimano, a także Nizzolo i Ferrari.

Ostrożna jazda, ale i także niezdecydowanie kolarzy Giant-Shimano w rozprowadzaniu Luki Mezgeca, sprawiły, że na 900 metrów do czołówki dołączyła kolejna grupka, w której byli m.in. Bouhanni i Viviani. Francuz, który jeszcze niedawno zaciekle gonił peleton, teraz trzymał się koła kolarzy Giant-Shimano i ostatnie metry pokonywał tuż za nimi. Francuz zaatakował po wyjściu z ostatniego zakrętu i choć miał sporą stratę do atakującego Toma Veelersa (Giant-Shimano), który wcześniej rozpoczął finisz, to jednak mocnym atakiem udało mu się wyprzedzić zmęczonego rywala i sięgnąć po zwycięstwo etapowe.