Po pierwszym sezonie otrzymał nagrodę dla najlepszego debiutanta, a w następnych sezonach tytuły MVP Meczu Gwiazd (dwukrotnie: 2006, 2008) oraz najważniejszą nagrodę indywidualną - NBA MVP w 2009 r. W latach 2006, 2008 i 2009 wybierany do pierwszej piątki ligi. W 2008 został królem strzelców NBA.
Więcej o Jamesie przeczytacie w Wikipedii, ale nie znajdziecie w niej informacji o tym, że ten jeden z najlepszych koszykarzy na świecie jest właścicielem mniejszościowych udziałów w Cannondale od 2007 roku.
- Kolarstwo to bardzo istotny element moich treningów, a ja inwestuję tylko w to, na czym się znam - miał powiedzieć LeBron, który firmą zainteresował się trochę z przypadku. Otóż w rodzinnym Akron od 2006 organizuje charytatywny amatorski wyścig kolarski King for Kids Bike-a-thon. Cannondale stworzył dla niego rower ze specjalnym, złoty malowaniem „King James”zbudowany na ramie Caffeine z 29calowymi kołami i widelcem Lefty. LeBronowi tak spodobała się współpraca z Cannondale, że rok później stał się właścicielem (a przynajmniej części) firmy. Nie była to jednak jakaś nieprzemyślana kapryśna decyzja sportowca-milionera. King James ma żyłkę do interesów i biznesem zajął się znacznie wcześniej.
Zanim Cannondale trafił pod skrzydła skrzydłowego z NBA od 2003 roku należał do firmy Pegasus Parners II, części korporacji będącej właścicielem wielu firm z najróżniejszych sektorów przemysłu. Ta wielka firma powoli, ale sukcesywnie stawiała „Cannona” na nogi po tym jak nabyła jej akcje po ogłoszeniu przez nią upadłości.
Do tego czasu Cannondale był jedną z największych i najbardziej innowacyjnych firm. To tutaj powstało wiele znaczących dla kolarstwa rozwiązań technologicznych. Część z nich - jak wielkość sterów 1 ½ cala - wyznaczyła nowe standardy przejęte później przez innych producentów, inne, jak chociażby Head Shock są unikalne, jedyne w swoim rodzaju, stanowią o innowacyjności firmy i są jej znakiem rozpoznawczym.
Początki, czyli lata 70
Cannondale wcale nie zaczął od rowerów, ale wyspecjalizowanych turystycznych sakw rowerowych, a konkretnie od (podobno pierwszego na świecie) doczepianego wózka dla dzieci Bugger wymyślonego i wyprodukowanego przez założyciela oraz właściciela firmy – Joe Montgomery'ego w 1971 roku. Siedziba znajdowała się na terenie stacji kolejowej Cannondale w mieście Wilton, stan Connecticut. Przez kolejne lata pojawiały się nowe rowerowe torby, sakwy i kosze do których w kolejnych latach dołączyły rękawiczki i odzież.
Era Rowera, czyli lata 80
Dopiero w 1983 Montgomery zdecydował się na wprowadzenie do produkcji rowerów. Zadebiutował szosowo-turystycznym modelem ST500 zbudowanym na rurach aluminiowych spawanych metodą TIG, co wtedy było uznawane za nowatorskie i zdecydowanie high-tech. W późniejszych latach to właśnie super jakości gładkie łączenie rur oraz najwyższej klasy aluminium stały się wyróżnikiem Cannondale'a
Rowery okazały się strzałem w dziesiątkę i rok później w sklepach pojawił się pierwszy góral, a w 1985 oferta obejmowała rowery szosowe, turystyczne, miejskie oraz dwa rowery MTB. Topowym był SM600, który co ciekawe, wyposażony został w koło 24calowe z tyłu.
1991 i 1992 - debiut fulla
Kolekcję rowerów górskich rozwijano do końca lat osiemdziesiątych silnie akcentując używanie aluminium do budowy ram, co nadal było wyróżnikiem marki. Przełomowy okazał się 1991 rok, w którym zadebiutował podwójnie amortyzowany (a właściwie amortyzowany wyłącznie z tyłu) rower Delta zbudowany w technologii EST (Elevated Suspension Technology). Co ciekawe dla konstruktorów problem wcale nie stanowiło zbudowanie zawieszenia, ale mocowania do hamulców cantilever. Ostatecznie Cannondale wymyślił własne rozwiązanie, które nazwano Force 40, ponieważ było podobno 40% skuteczniejsze od klasycznych canti.
Montgomery podążał swoją drogą i zdecydował się na skonstruowanie własnych widelców amortyzowanych. W 1992 roku był to tylko jeden model z elastomerowym systemem, który w 1994 roku występować będzie pod nazwą Headshok. Znalazł się on w rowerach Delta i teraz można było mówić o fullach z prawdziwego zdarzenia.
1993 CODA i Super V
W 1993 powołano do życia markę CODA (Cannondale Original Design Application) obejmującą kilka komponentów, z których najciekawszą wówczas były megadługie rogi XYZ. Jednak to nie CODA, ale rama Super V była największym wydarzeniem, bo rozwijającą MTB w kolejnych latach. Miała ona 3 cale skoku, a jednozawiasowa konstrukcja działała o niebo lepiej od Delty.
1994 Headshok, Volvo Cannondale
W roku 1994 Montgomery wprowadził Headshoka uważając, że jego koncepcja budowania widelców jest słuszna i rozwijając rodzinę o 3 modele. Topowy RDC posiadał blokadę skoku na kierownicy. Kolenym ważnym wydarzeniem było stworzenie korbowodu CODA Magic obrabianego metodą CNC, co pozwalało na uzyskanie imponujących wyników wagowych.
Zrezygnowano wreszcie z fulli Delta, a zamiast nich wprowadzono serię hardtaili na charakterystycznych ramach Delta V z Headhsockami z przodu oczywiście. Sieć dystrybucji i sprzedaż wzrosła gwałtownie czyniąc z firmy prawdziwego giganta.
Genialnym posunięciem okazało się powołanie temu Cannondale, to którego wkrótce „przyklei się” sponsor tytularny Volvo. Volvo-Cannondale w swojej historii zdobędzie kilkadziesiąt zwycięstw w Pucharach Świata, medale mistrzowskie i olimpijskie. Zawodnicy zajmowali wszystkie obszary cyklistyki, jednak najbardziej znani byli kolarze górscy zarówno XC jak i DH.
1995 – karbon
Ten rok pod względem technologicznym okazał się przełomowy, a firma nabrała niesamowitego rozpędu. Dwa lata po debiucie ramy Super V Zaprezentowano model Super V 2000 składający się z karbonowego wahacza. Niska waga i sztywność to były główne atuty konstruktorów. Rozwinięto wszystkie obszary produkcyjne: powstały ramy trialowe, przełajowe i torowe. Znak CODA pojawił się na coraz większej ilości produktów, przede wszystkim korbach. Dział odzieży i akcesoriów składał się z całkiem pokaźnych kolekcji całorocznych, męskich, damskich. Wprowadzono kaski i plecaki.
Zespół Volvo-Cannondale zdobywa sukcesy, a na markę pracują utalentowani i medialni zwodnicy. Tinkera Juareza i Missy Giovie kojarzą wszyscy zainteresowani kolarstwem.
W 1996 roku w oficjalnym katalogu wśród licencjonowanych dystrybutorów po raz pierwszy pojawiła się wrocławska firma SSC. To za jej sprawą w kraju nad Wisłą pojawiło się swego czasu całkiem sporo rowerów na ramach Super V, sztywnych „F-ek” i Killer V.
Zmian i nowości jest tak dużo, że długo by wymieniać. Najważniejsze z nich to rozbudowa linii Headshok o zjazdowego dwupółkowego Moto i lekkiego Fatty do XC.
Jeśli chodzi o rowery to Montgomery wydaje się zafascynowany downhillem. Zjazdówki otwierają katalog, a flagowym modelem jest teraz Super V DH Active o skoku 4,5 cala, widelcem Moto oraz hamulcem tarczowym CODA.
Cross Country nie jest zaniedbywane. Efektami prac nad cieniowaniem aluminium jest wprowadzenie alu CAAD3, które w kolejnych latach będzie rozwijane.
CODA to już bardzo rozbudowana marka mająca w swojej ofercie takie bajery jak amortyzowana sztyca, czy zestawy kół Spinergy z kompozytowymi ramionami i na piastach CODA.
Team Volvo Cannondale powiększa się, a jego największy sukces to srebro Alison Sydor na Olimpiadzie w Atlancie. Cannondale wspiera również zespół szosowy Seaco, a żółty rower do jazdy na czas na kompozytowej ramie Slice Z 2000 to szczyt wyrafinowania technologicznego oraz designu.
1997 – Raven
Cannondale staje się potęgą co potwierdza następny rok 1997. Cały kolarski świat z zapartym tchem zastanawiał się: co też ci z Cannondale'a znowu wymyślą. A ci wymyślili. Całkowie karbonowy Super V Raven na kołach Spinergy stał się klasyką gatunku. Co prawda Raven opierał się na szkielecie aluminiowym, ale karbonowa obudowa pozwalała przypuszczać, że będzie to materiał przyszłości.
W stajni Headshoka znajdowało się już 9 modeli i z powodzeniem mógł konkurować z Rock Shockem, tak jak CODA mogła konkurować z Shimano. Korbowody, piasty, pedały zatrzaskowe, V-Brake i hamulce tarczowe. Czego chcieć więcej?
Dział tekstylny to już nie tylko odzież kolarska, ale również obuwie oraz ubrania codziennego użytku. Cannondale jako uznana marka jest obiektem westchnień tysięcy kolarzy. Kogo nie stać na Ravena, czy nawet Killer V to kupi chociaż czapkę z daszkiem lub T-shirta z kultowym znaczkiem „C”.
1998 – V DHF, Headshok Moto FR
Następny rok 1998 potwierdza potrzebę dążenia włodarzy Cannondale do ekspansji oraz chęć udowadniania całemu kolarskiemu światu, że „my tu rządzimy”. Zjazdowy rower V DHF z dziwnym systemem wspomagającym działanie zawieszenia nie przyjął się w późniejszym czasie, ale w roku premiery robił wrażenie. Pamiętam tłumy zwiedzających targi Eurobike ustawiające się do zdjęcia z tym rowerem.
Rozwinięto serię Ravenów, wprowadzono widelec freeridowy Headshok Moto FR i lekki Fatty SL do XC, a korby CODA odchodzono dzięki metodzie Hollowtech. Zmian i nowości oczywiście było znacznie więcej, ale to nie wystarczało. Montgomery i spółka zaszokowali wszystkich... sportowymi wózkami inwalidzkimi. Wydawało się, że rozpędzonej lokomotywy ze stacji Cannondale nie jest w stanie nic zatrzymać.
1999 – CAAD4
W 1999 roku rodzina topowych modelów Raven powiększyła się do 4 modeli XC i 2 freeride. Ten rok nie obfitował w wielkie zmiany, przede wszystkim dlatego, że koncentracja przesunięta została w kierunku właśnie powstającej dywizji motocyklowej oraz dlatego, że wyczekiwano spektakularnych debiutów w symbolicznym roku 2000. Co ciekawe, w tym roku zabrakło w sprzedaży zjazdówek. Usprawniono natomiast obróbkę aluminium wprowadzając CAAD4. Udoskonalono również tarczówki CODA oraz zaproponowano powietrzny amortyzator Super Fatty SL.
2000 Cannondale Motosport, Lefty,
Początek nowego tysiąclecia musiał w wykonaniu Cannondale wypaść imponująco. Tego oczekiwali rowerzyści. Tego oczekiwał cały kolarski świat. I nie zawiedli się! Cannon goes moto! krzyczały nagłówki branżowej prasy. Nie było tego za wiele w katalogach, ale sam fakt powstania działu MX musiał budzić respekt.
Z typowo rowerowych nowości numer jeden to Headshok Lefty. Odważna, futurystyczna konstrukcja, super sztywność i niska waga. Zdaniem producentów same zalety.
Raven doczekał się nowej generacji ram, a sztywniaki z górnej półki zrobiono teraz z aluminium CAAD 5. Jeszcze lżejszego oczywiście. Sukcesy Volvo-Cannondale zachęciły do wprowadzenia repliki teamowego modelu do XC F5000, a zwycięstwa Briana Lopesa w dualu do zbudowania odpowiedniego modelu F 2000 SX z obniżona rurą górną, wzmocnieniami i Leftym.
Rok 2000 to również czas wprowadzenia Bad Boya – zdaniem niektórych najładniejszego roweru w ofercie Cannondale - „ekstremalnego roweru miejskiego” definiującego nowy styl.
Naszą opowieść o historii Cannondale zamkniemy na roku 2000 będącym przełomowym dla firmy – niestety z fatalnym dla niej skutkiem. To właśnie zdobywanie nowych obszarów pociągnęło Cannondale na skraj przepaści, by ostatecznie w nią wpaść.
Mongomery tłumaczył potem, że firma nie posiadała wystarczających środków na inwestycje w oddział motorowy, co zmusiło Cannondale do podziału firmy. Szkoda, że nie widział tego w roku 2001 i 2002, gdy poza motorami do sprzedaży wprowadzono quady. Ówczesny szef PR wyjaśniał, że koszty produkcji quadów i motocykli były tak wysokie, że firma musiała dopłacać do każdego sprzedanego egzemplarza co ostatecznie wydrenowało ją z kasy.
Wtopa z motorami nie tylko uśpiła na kilka lat markę Cannondale. Pogrzebała również fantastyczny team Volvo-Cannondale, którego zawodnicy zdobyli mnóstwo trofeów łącznie z medalami olimpiskimi i przez który w ciągu siedmiu lat działalności przewinęło się sporo nazwisk czołówki światowego MTB.
Zniknęła również na dobre CODA – marka komponentów oferująca między innymi bardzo ładne pedały zatrzaskowe, siodła, mostki, kierownice, korbowody oraz sztyce.
Co dalej?
Lebron to udziałowiec, ale mniejszościowy. Swój większościowy pakiet zdecydował się sprzedać Pegasus Partners II. W 2008 roku Cannondale trafił za 200 mln baksów pod skrzydła Dorel Industries. To kanadyjskie konsorcjum w 2004 roku przejęło Pacific Cycles (właściciela GT, Mongoose, Schwinna i Huffy), a więc istnieje w branży rowerowej od kilku lat. Jaka będzie przyszłość tej kultowej marki? Tego nie wiemy. Wiadomo natomiast, że Dorel Industries zamknęło fabryke Cannondale w Bedford, gdzie produkowano topowe i średnie modele rowerów. W tym roku po praz pierwszy w historii cała produkcja przeniesie się na Tajwan. W USA zostanie jedynie administracja, serwis oraz ograniczona produkcja Headshoków na rynek amerykański.
_2ae61.jpg)
