Redefinicja crossa - Kellys Definite

Kelly’s Definite na nowo zdefiniował dla mnie pojęcie roweru crossowego, a raczej wprowadził nowy gatunek: „super cross”.

Rama
Ramy Kellys’ów nidy nie były „wybajerzone”, nawet topowy Sabotage nie był jakoś specjalnie urozmaicony. Powiedziałbym, że są atrakcyjne, raczej schludne i bez przepychu. Sam nie wiem... niby nie ma na czym specjalnie oka zawiesić ale jednocześnie trudno od Kelly’sa, w tym przede wszystkim testowanego Definite, wzrok oderwać. Animuszu dodaje malowanie, które jest efektowne, miejscami schodzą się kolory biały, niebieski i czerwony – słowackie barwy narodowe. Rury głównego trójkąta są na całej długości owalne w przekroju, przy suporcie owalizowana w poziomie, przy główce z kolei w płaszczyźnie pionowej, ponadto w tej okolicy rura jest lekko wygięta „a la” Spec. Główka ramy o kształcie klepsydry skrywa zintegrowane stery Ritchey Zero Logic.

Widelec
W przeszłości SR Suntour skupiał się na produkcji miernych widelców do stalowych rumaków z supermarketów. To było kiedyś... Modelu NRX S LOD chyba nikt by się nie powstydził. Wygląda rewelacyjnie, perłowy lakier, górne golenie anodowane na czarno. Korona wykonana jest z kutego aluminium, dolne golenie z magnezu. W lewym goleniu znajduje się medium ściskane - komora powietrzna. Prawa strona skrywa tłumik olejowy, u góry znajduje się pokrętło blokady skoku, na dole regulacja odbicia. Płynna praca widelca kusi, żeby ustawić go miękko, lecz kłóciłoby się to z charakterem roweru. NRX S LOD to bez wątpienia najlepszy widelec crossowy na jakim jeździłem. Dostępne regulacje pozwalają w zasadzie dostroić go według własnego widzimisię. 63mm to niby niewiele, ale po pierwsze w rowerach crossowych więcej nie trzeba, po drugie SR Suntour świetnie wykorzystuje swój „mały potencjał”.

Osprzęt
Napęd to rasowe Shimano, żadnych tanich sztuczek. Zastanawia tylko fakt, dlaczego zastosowano łańcuch KMC 9000 zamiast homogenicznego SLX. Nie zrozumcie mnie źle, działa świetnie ale skoro cała reszta jest od „Japońców” to po co kombinować? Wybaczcie, na opisanie działania napędu nie poświęcę dużo czasu. Po prostu zestawienie LX(SLX) i XT działa świetnie. Dodam tylko, że korby pochodzą z grupy LX, którą w zeszłym roku została zadedykowana przez Panów z Shimano do rowerów trekkingowych i crossowych.

Hamulce to tarczowe Hayes Stroker. Hamulce dobre choć w tym przypadku nieco brakuje im siły. Model Stroker Ryde to podstawowy model w hierarchii, konstrukcja jest w zasadzie taka sama jak w droższych wersjach, różnica tkwi w wykorzystanych materiałach (np. carbonowe klamki, tytanowe śrubki). Mają zwartą konstrukcję i nie zajmują wiele miejsca na kierownicy, klamkę wyregulujemy sobie imbusem 2,5mm.

Wsporniki i kierownica pochodzą z serii Kibix Pro i cechuje je dobra jakość wykonania oraz atrakcyjny wygląd. Dzieckiem specjalnej troski jest tylko carbonowa sztyca, szczerze wątpię w sens stosowania tego materiału w tym miejscu i w dodatku w takim rowerze. Jestem zwolennikiem części pewnych i bezproblemowych.

Nas nie dogoniat
Tutaj jakby wszystko działo się szybciej. Wszystko, począwszy od pozycji jaką zajmuje rowerzysta, geometrii ramy, opon o niskich oporach toczenia, świetnego osprzętu, kasety (11-28) zachęca do szybkiej jazdy. Utrzymanie wysokiej prędkości to żaden problem. Definite zdecydowanie upomina się o zamontowanie pedałów zatrzaskowych.

Testowany Kellys ma w sobie coś takiego, że kiedy wychodzisz na godzinną przejażdżkę to wracasz po trzech całkowicie zmęczony z językiem na wierzchu. Na nim po prostu nie da się jechać powoli i spokojnie, bo to kłóci się z jego naturą. Nagle wszystko zmienia się w wyścig, na ulicy ścigasz się z samochodami i autobusami, a kiedy w okolicy nie ma nikogo i niczego co można wyprzedzić to zwyczajnie deptasz ile sił w nogach!

Podsumowanie
Sprzęt crossowy do szybkiej jazdy po asfalcie nie jest żadną nowością. Już kilka lat temu w katalogu można było znaleźć takie rowery, wyposażone w sztywne widelce, cieniutkie i gładkie opony i szosowe korby. Jednak porządnych rowerów o przeznaczeniu takim jak Kelly’s Definite jest niewiele, w końcu nie każdy kto chce jeździć ambitnie i ma na to środki musi kupować „szosę” albo „górala”.

Foto: Bartosz Twaróg