Bikemaraton: Halejak najlepszy w Obiszowie!

Ponad 1000 osób ukończyło niedzielne zawody Bike Maratonu, które odbyły się w niedzielę Obiszowie w województwie dolnośląskim. O ile rywalizacja wśród amatorów była ciekawa, o tyle wśród zawodników pro, napięcie było jeszcze większe. Panie startujące na dystansie Giga do pokonania miały aż 90 km, co w praktyce oznaczało ponad 4-godzinne ściganie. Na tak wymagającym dystansie świetnie spisała się Marlena Drozdziok, która zwyciężyła, ale też druga na mecie Zuzanna Krzystała z Volkswagen Samochody Użytkowe MTB Team, która walczyła mu nie tylko z zawodnikami, lecz też przeciwnościami losu. Podium uzupełniła Michalina Ziółkowska, która jeszcze niedawno repreznetowała barwy Volkswagena, a teraz jeździ w CST 7r MTB Team.

Zuzanna Krzystała (Volkswagen Samochody Użytkowe MTB Team), 2 miejsce na dystansie Giga wśród Pań:

Niestety jeden z zakrętów chciałam pokonać ze zbyt dużą prędkością, co przypłaciłam zdartym kolanem i ucieczką powietrza z tylnej opony. Postój na bufecie przed wjazdem na 3 rundę kosztował mnie zerwaniem kontaktu ze zwyciężczynią, czego już w samotnej pogoni nie udało się odpracować. Nie zdążyłam również uciec przed burzą i ulewą, która nie pozostawiła na mnie suchej nitki – podsumowała zawodniczka, która mimo przeciwności ostatecznie straciła tylko 13. sekund do zwyciężczyni.

Wśród mężczyzn najlepszy okazał się Wojciech Halejak (JBG2 Cryospace), który wyprzedził o 10 sekund swojego kolegę z ekipy - Mariusza Kozaka. Trzecie miejsce wywalczył Karol Rożek - CST 7r MTB Team. Tuż za podium uplasował się zawodnik Volkswagena - Michał Ficek, który przyjechał na metę ponad 1,5 minuty za zwycięzcą.

Michał Ficek (Volkswagen Samochody Użytkowe MTB Team), 4 miejsce na dystansie Giga:

Spokojnie kontrolowałem przebieg rywalizacji. Po pierwszej z trzech rund jechałem w mocnej czteroosobowej grupie na czele wyścigu, jednak w pewnym momencie z tylnego koła zaczęło uchodzić powietrze. Wymusiło to dwuminutowy postój. Zastosowanie zestawu naprawczego w postaci szydełka, pianki uszczelniającej i naboju CO2 pozwoliło mi wrócić na trasę, choć Halejak, Kozak i Rożek zdążyli uciec. Przez kolejne 60 km samotnie goniłem uciekającą trójkę. Nawiązanie kontaktu wzrokowego to było wszystko, na co było mnie stać i na co pozwolili rywale. Wyścig nie poszedł po mojej myśli, ale solidna praca na trasie na pewno zaprocentuje na kolejnych wyścigach.