Cisowianka Mazovia MTB: finał cyklu

Rywalizacja przebiegała na czterech dystansach: 9 km Hobby, 32 km Fit, 54 km Mega oraz 70 km Giga. Trasę niemal w całości poprowadzono w zalesionym terenie. Koronny wariant najszybciej pokonał Piotr Truszczyński (Komobike Scott). Jedyną kobietą, która zdecydowała się tego dnia na pokonanie dystansu Giga była Małgorzata Lutecka z IFON KolarzKlub. 

Bartosz Borowicz (APS Polska Cozmobike) - 3 msc. Open Giga:

"Tegoroczny wyścig w Toruniu był jednocześnie ostatnim z cyklu Mazovii Cezarego Zamany. To zazwyczaj oznacza sektory startowe pękające w szwach, bardzo mocne tempo od początku do końca i walkę o ostatnie punkty w klasyfikacjach. Tym razem i mnie nie ominęła rywalizacja do ostatnich sekund wyścigu. Ten sezon był dla mnie trochę testowy i eksperymentalny, a Mazovia zeszła na drugi plan. Udało się zebrać starty do "generalki" lecz brakowało kilku wyścigów, które gwarantowałyby bezpieczeństwo. Przed startem miałem prawie pewne 1 miejsce w klasyfikacji M2 Giga i 2-gie Open cyklu. Do 1 Open brakowało bardzo niewiele - dosłownie pojedynczych punkcików, które jednak bardzo trudno przekuć na trasie w przewagę gwarantującą wskoczenie na 1 miejsce. Szczególnie rywalizując z tak mocnym zawodnikiem jakim w tym sezonie był D. Perkowski :-) (gratuluję!). Sytuacji nie ułatwiał fakt, że trasy wokół Torunia nie są idealnymi dla mnie - za szybkie, za mało selektywne. Całe szczęście, iż w tym roku znów trasę "stuningowali" lokalni zawodnicy i z mało ciekawej gonki zrobił się na prawdę wymagający wyścig.

Tempo od początku było bardzo wysokie. Jeśli ktoś zostawał w tyle to tylko z powodu prędkości przelotowych, jakie trzeba było utrzymywać na piachach, trzymających trawach, leśnych ścieżynach i na krótkich ale sztywnych podjazdach. Liczny peleton pozwolił mi na początku oszczędzać siły, lecz niestety w pewnym momencie po błędzie jednego z zawodników musiałem zużyć ogromne pokłady sił na gonienie czołówki. Po dojściu do nich trzeba było też utrzymać tempo, a nie było to już łatwe. Niedługo przed rozjazdem mega/giga złapałem mały kijek w przerzutkę, co zmusiło mnie do zatrzymania i szybkiej interwencji. Łatwo się domyśleć, że dalsze gonienie expresu pospiesznego było morderczym wyzwaniem, szczególnie, że trafiłem na grupkę, w której brak było chętnych do sensownej pogoni. W końcu udało się odskoczyć i rozpocząłem jednoczesną ucieczkę przed D. Perkowskim (by spróbować jeszcze zawalczyć o 1 w Open w generalce) i pogoń za P. Piaseckim i P. Truszczyńskim, by strata w wyścigu była jak najmniejsza. Poprzednie szarże, szarpania i gonitwy sprawiły, że nóg starczyło tylko na dojście do 3-ciego miejsca Open - z bardzo dużą przewagą nad D. Perkowskim co prawda, lecz też zbyt dużą stratą do zwycięzcy.

W konsekwencji start w Toruniu był dobry, lecz nie dał mi wystarczającej ilości punktów, by triumfować w dwóch kategoriach generalki :)
Niezmiernie cieszy mnie fakt, że trend ulepszania tras Mazovii dotknął także edycji w Toruniu. To bardzo dobry kierunek dla tego cyklu, oby tak dalej. Organizacyjnie jak zwykle dobrze, choć oznakowanie trasy w niektórych miejscach mogłoby być lepsze tym razem. Z tego co wiem, trasa była gruntownie zmieniona dzień przed startem, co z jednej strony może być dyskusyjne (kompletna niezgodność podanych dystansów oraz mapy), z drugiej, takie zmiany (w moim odczuciu) są zmianami na korzyść. Dla urozmaiconych i trudniejszych tras warto czasem przełknąć te kilka dodatkowych kilometrów i niedociągnięć :-)"