Gwiazda Północy rozegrana

W tych zawodach od lat bazą jest Ełk, w którym rozgrywany jest również wyścig z głównego cyklu. Kolejne dwa etapy odbyły się w Prostach oraz Sypitkach. W Gwieździe rywalizowano na trzech dystansach: Hobby, Fit i Mega (z wyłączeniem pierwszego dnia).

Kamil Karwat (RoweryLady.pl) - 4 msc. Open Mega:

"Gwiazda Północy, kiedyś nazywana była Gwiazdą Mazurską. Muszę powiedzieć, że do mnie ta nazwa zdecydowanie bardziej trafia. Lepiej oddaje charakter wyścigu i miejsca w którym się odbywa ta 3-dniowa etapówka. Do wyścigu mam ogromny sentyment. To tutaj 10 sezonów temu „zacząłem się przebijać” do czuba kolarskiego peletonu. Tegoroczna edycja, była 4-tą, w której miałem okazję wystartować.
Każdy z trzech etapów rozgrywany był w różnych warunkach pogodowych i terenowych. Co za tym idzie każdy zawodnik musiał wykazać się duża wszechstronnością.

Aby rywalizować o najwyższe miejsca na najdłuższym dystansie Gwiazdy, trzeba było pierwszego dnia podczas Mazovia MTB Ełk, wybrać koronny dystans GIGA. Trasa, ponad 30-sto stopniowy upał i problemy organizatora z jednym z bufetów spowodowały, że czołówce na przejechanie niespełna 80km, potrzebne było ponad 3,5h. Średnia prędkość zatem była niższa niż na większości górskich maratonów. Pomimo znacznego odwodnienia organizmu udało mi się przyjechać na 1-mscu w M2 wśród uczestników Gwiazdy oraz 3 w M2 w klasyfikacji Mazovia MTB.

Na drugim etapie, organizator zdecydował się na rozdzielnie startu dystansów. Dzięki takiemu rozwiązaniu od samego początku było wiadomo, kto z kim się ściga. Była to bardzo dobra decyzja! Temperatura spadła o prawie 10 stopni Celsjusza, trasa była już znacznie szybsza, ale zawierała kilka smaczków technicznych. Było gdzie porwać peleton. Było gdzie utworzyć mały pociąg i pracować po zmianach. Po prawie 2h godzinach mocnej jazdy dojechałemna finisz z 2 zawodnikami z drużyny Mistral. Na bieżni leśnego stadionu mieliśmy rozegrać miedzy sobą walkę o 2 miejsce OPEN. Niestety, ale łapiące przez ostatnie 15km wyścigu skurcze uniemożliwiły mi tą walkę. Na otarcie łez pozostało kolejne zwycięstwo etapowe w M2 ;-)

Kolejny etap, czyli trzeci i ostatni. Wyścig miał być szybki i był. Średnia zwycięzcy to prawie 32km/h. Na starcie ustawiłem się wiedząc, że mam ok. 6-7minut przewagi nad drugim zawodnikiem – Danielem Majkowskim – zwycięzcą kat M2 z roku 2016. Daniel miał niestety ogromnego pecha sprzętowego. Na każdym etapie miał defekt. Wiem, że gdyby nie te problemy, to pewnie do samej „kreski” trzeciego etapu walczylibyśmy ramie w ramie, koło w koło. A tak mając dużą przewagę, starałem się jak najdłużej kontrolować przebieg wyścigu, jednocześnie starając się uniknąć niepotrzebnego ryzyka kraksy i defektu z niej mogącego wynikać. Dlatego wraz liderem M1 – Piotrem Carem, do 40km prowadziliśmy ok. 25 osobowy peleton. Na przodzie było najbezpieczniej. Szczególnie, że trasa wiodła szerokimi drogami polnymi i leśnymi z odcinkami piaszczystymi i szybkimi szutrowymi zakrętami. Mały błąd i mogła większość zawodników leżeć. Od około 30km zaczęły się próby porwania peletonu, ale do 40-tego nie przyniosły żadnego efektu. O losach wyścigu zaważył kilkukilometrowy leśny singiel. Nie utrzymałem tempa uciekającej 7 osobowej grupki. Cel był jeden. Ostatnie 10km przejechać, mocno i bezpiecznie. Udało się! Zająłem 3 miejsce w M2 i utrzymałem pozycję lidera w swojej kategorii.

Gwiazdę Północy zakończyłem na 1 miejscu M2 i 4 OPEN. Dziękuję sponsorom - RoweryLady.PL oraz Wilhelm Herm. Müller Polska."