Lotto Poland Bike Marathon na finiszu

Trasę zlokalizowano w Mazowieckim Parku Krajobrazowym, będącym obok Kampinoskiego Parku Narodowego najczęstszym miejscem odwiedzin osób jeżdżących na rowerach MTB. Zlokalizowany na wydmach las pozwala na pokonywanie interwałowych, usianych korzeniami i łachami piachu ścieżek.

Wyścig biegł m.in. tuż przy malowniczej Mieni i Świdrze, gdzie kręty i urokliwy single – track potrafi dać wiele przedniej zabawy. Rywalizowano na trzech dystansach: 8 km Fan, 26 km Mini oraz 51 km Max; dla najmłodszych przewidziano zawody Mini Cross. Najdłuższy dystans najszybciej pokonali Mariusz Marszałek (Trybik Northwave Team) oraz Agnieszka Sikora (Wola Bike Orbea Team).

Zofia Czyż (rowermojeżycie.pl) – 3 msc. Open Max:

„Udało się dotrwać do końca :-). Nie było lekko bo to pierwszy sezon, w którym zdecydowałam się startować i teraz widzę jak dużo jest jeszcze do poprawienia. Tym bardziej cieszy, że na finał wybrano tak ciekawą i malowniczą trasę w Wawrze, na której nawet przez chwilę nie można było się nudzić i gdzie rozstrzygnęły się ostatecznie losy klasyfikacji generalnej. A walka wśród kobiet na dystansie MAX trwała do samego końca i trudno ukryć satysfakcję, jaką dała mi 3 pozycja Open i 2 w kategorii K3, a tym samym zakończenie całego cyklu Poland Bike na 3 pozycji Open i 3 w K3 za tak znakomitymi zawodniczkami jak Agnieszka Sikora i Ula Luboińska :-)

W okolicach trzeciego stopnia podium jeszcze przed Wawrem zrobiło się bardzo ciasno, kilka zawodniczek miało na nie realne szanse i każda z nich w pełni na nie zasłużyła. I tu szczególnie chciałam pogratulować Krysi Żyżyńskiej-Galeńskiej, która do samego końca nie odpuszczała, i z którą rywalizacja zakończyła się różnicą zaledwie kilku punktów. Podziękowania należą się oczywiście dla samych organizatorów za przeprowadzenie całego cyklu w świetnej atmosferze i za przygotowanie na finał genialnej trasy (zwłaszcza wymagające single nad Świdrem i Mienią) oraz sprzyjającej pogody, które okazały się wymarzonymi okolicznościami na zakończenie intensywnego sezonu :-)

Dorota Rajska (Roche Cycling Team) – 1 msc. Open Mini:

„Wawer to wyjątkowa trasa. Jedna z moich ulubionych na Mazowszu. Niestety, dzisiaj obudziłam się z przeziębieniem ale tak mi było żal nie wystartować, że w ramach kompromisu pojechałam krótki dystans. Choroba była o tyle dobra, że odebrała presję wyniku i jechałam z czystą głową. Po rozjeździe postanowiłam zaatakować. Długo goniłam grupę jadącą z przodu ale się udało, choć kosztowało mnie to bardzo dużo sił. Chciałam zjeść żel, ale trasa była na tyle wymagająca, że trzymałam go tylko pod ręką bo nie było kiedy puścić kierownicy.

Ok .7 kilometrów przed metą doszła mnie Ewa Kubiak. Natychmiast ruszyłam za nią. Na końcówce podkręciła tempo, ale na finiszu udało mi się wyjść na prowadzenie i już nie pozwoliłam go sobie odebrać. Prowadzący wyjątkowo się pomylił i wyczytał nazwisko innej zawodniczki; trochę mi się zrobiło smutno, że po takiej walce nie wygrałam. Kiedy okazało się, że ja to jednak ja - weekend okazał się jeszcze bardziej udany. Dzisiaj trochę mi zabrakło tych cudownych krętych singli z dystansu Max, ale zdrowie najważniejsze. Za rok koniecznie.”

Grzegorz Marcinkiewicz (Świat Rowerów Racing Team) – 2 msc. Open Mini:

„Pomimo porannego deszczu, na trasie było wyjątkowo sucho i słonecznie. Wiedziałem, że nie będzie łatwo. Wiele razy pokonywałem tę trasę na treningach i wiedziałem, czego się mogę spodziewać. To miał być mój ósmy start zaliczany do generalki, więc stres od samego rana dawał popalić. Trasa nie była szybka, obfitowała w nierówności i zapadające się piaski, które nie pozwalały na płynną jazdę. Wiedziałem, iż nie mogę od razu gonić jak opętany, muszę ukończyć ten etap bez żadnego defektu. Rower spisał się znakomicie, czego nie mogę powiedzieć o głowie. Za mało czasu przed startem, brak rozgrzewki i start z końcówki sektora. To wszystko przyciągało negatywne myśli na trasie. Pierwsze kilometry to - tak jak w poprzednim roku - nierówne szerokie drogi i tłok jak nigdy. Wszyscy chcieli wysokich lokat. Próbowałem, się przedostać do przodu i powoli, powoli mi się to udawało. Dopiero za rozjazdem zrobiło się luźniej, niestety nie widziałem Patryka Białka. Wtedy już wiedziałem, że przed kreską go nie zobaczę. To nie była moja trasa, lecz jego. Na długiej przecince pod liniami napięcia z dużą ilością patyków, które uderzały o szprychy i tylną przerzutkę miałem się na baczności. Ale to właśnie wtedy wyszedłem na drugą pozycję w Open i zobaczyłem ,,jasny kask" :-)

 Niestety to był pierwszy i ostatni raz kiedy widziałem na trasie Patryka. Na singlach za bufetem udało mi się zgubić pociąg i w końcu mogłem się skupić na gonitwie w pojedynkę. Na kilka kilometrów przed metą popełniłem okropny błąd i zanim się pozbierałem wyprzedziło mnie trzech rywali. Wspomniana kraksa i kolejna gonitwa zabrały mi sporo sił i wiedziałem, że nie mogę już zrywać. 3 km przed metą znowu wyszedłem na drugą lokatę, przed metą na chwilę ją straciłem, jednak nie dałem za wygraną. Ostatecznie wyścig zakończyłem na 2 miejscu OPEN i 2 w kategorii M2.

Zawody w Wawrze to także zakończenie sezonu PB, a co się z tym wiąże - sympatyczna atmosfera w miasteczku zawodów aż do późnych godzin :-) Ten rok ścigania zakończyłem na 2 miejscu w generalce w M2 i 3 miejscu OPEN. To był mój ostatni sezon w kategorii M2 i w 2017 roku w cyklu Lotto Poland Bike Maraton będę debiutował już w M3. Do zobaczenia na trasach w nowym sezonie!"