Konwa i Żur wygrywają warszawską Skandię

Z pięknego parku na warszawskim Wilanowie wystartował tegoroczny cykl Skandia Maraton Lang Team. Na starcie stawiło się blisko tysiąc zawodników, których pogoda tego dnia rozpieszczała wysoką temperaturą i pięknym słońcem. Organizatorzy przygotowali już tradycyjnie cztery dystanse różniące się głównie ilością kilometrów. Trasa nie należała do najtrudniejszych pod względem technicznym, jednak jej trudność stanowiła wysoka prędkość średnia i umiejętność jazdy w grupie.

Na starcie najdłuższego z dystansów nie zabrakło czołowych zawodników takich jak Andrzej Kaiser, Bartosz Banach, Piotr Konwa czy Mistrz Polski Elity Mariusz Kowal. Peleton do premii Shimano zlokalizowanej około 10 km trzymał się wspólne. Następnie na czoło grupy wyszedł Andrzej Kaiser który dyktując mocne tempo skutecznie uformował czołową grupę. Do mety dojechała spora grupa, z której najszybszy po „bandyckim” finiszu między samochodami i zawodnikami z dystansu MINI okazał się Piotr Konwa.

Wśród kobiet na najdłuższym dystansie równych sobie nie miała Monika Żur (4F Scott Racing Team), za której plecami znalazła się koleżanka z ekipy Paula Gorycka, a podium dopełniła Małgorzata Zellner (EuroBike Kaczmarek Electric Team).

Piotr Konwa (4F Scott Racing Team) – 1. miejsce Grand Fondo – (licencja)

Od samego startu zawodnicy narzucili mocne tempo, co było spowodowane premią Shimano na 10 km. Silny wiatr spowodował, ze grupka szybko sie podzieliła, a w czołówce zostało nas tylko 9. Praktycznie do samej mety zawodnicy zgodnie współpracowali na tej mega płaskiej trasie. Ostatnie kilometry to nerwówka wsród czołówki i nieustanna wymiana skoków. Wszystko jednak rozstrzygnął finisz po kostce brukowej, na ktorym dobrze sie ustawiłem, co ostatecznie pozwoliło siegnąć mi po zwycięstwo w pierwszej edycji Skandii, ktora jednocześnie była druga kwalfikacja do Mistrzostw Europy w maratonie.

Andrzej Kaiser (EuroBike Kaczmarek Electric Team) – 3. miejsce Grand Fondo open (licencja)

Bardzo szybki wyścig w którym ważne były nie tyle umiejętności techniczne, co umiejętność jazdy i odnalezienia się w grupie. Do 10 km tempo było mocne, jednak w dalszym ciągu jechaliśmy dużą grupą, za dużą.. Podyktowałem mocne tempo robiąc naturalną selekcję, później w mniejszym gronie wspólnie kręciliśmy do mety, gdzie czekał nas dość „bandycki” finisz między samochodami i uczestnikami innych dystansów. Wyścigi takie jak w Warszawie nie są esencją MTB, jednak raz w roku każdemu przyda się takie ściganie.

Monika Żur (4F Scott Racing Team) – 1. miejsce Grand Fondo

Wyścig była bardzo szybki i już na pierwszym zwężeniu utworzyły się grupy, w których ściganie wyglądało jak na szosie, miejscami wiał silny wiatr więc często jechaliśmy wachlarzem. Średnia prędkość wyniosła ponad 33 km/h a to mówi samo za siebie. Pierwsze 69 km przejechałam w grupie 7 osobowej, później nie wytrzymałam narzuconego tempa i podążałam do mety w samotności. Od początku moja przewaga rosła i metę przekroczyłam z bezpieczną przewagą.

Oskar Pluciński (Erkado RT Kraśnik) – 1. miejsce MEDIO:

Po zeszłorocznym defekcie na Skandii w Warszawie, w tym roku jechałem z mega bojowym nastawieniem. Nie ma co ukrywać, że "ostrzyłem zęby" na wygraną OPEN. Od startu tempo nie było mocne, cały czas kontrolowałem przebieg rywalizacji. Po drodze udało się wygrać premię Shimano, gdzie kilka chwil później postanowiłem spróbować swoich sił i zainicjowałem ucieczkę. Do koła doskoczyły 4 osoby m.in Bartrek Kołodziejczyk, Piotrek Rzeszutek, czyli osoby z mojej kategorii. Współpraca układała się bardzo dobrze, nie mogliśmy nawet na chwilę odpocząć, gdyż na plecach czuliśmy oddech grupy pościgowej. Wiedziałem, że wszystko rozegra się na finiszu. Musiałem zbierać siły, żeby była tzw. "petarda" w nogach Na ostatnią prostą wjechałem jako drugi i nie czekając ani chwili dałem z siebie wszystko. Cieszę się z wygranej OPEN, bo taki wynik motywuje do dalszej pracy. Cała organizacja imprezy na 6 z plusem!

Paweł Baranek 2. miejsce Grand Fondo open:

Rywalizacja na płaskiej i bardzo szybkiej trasie wymagała bardzo dużego skupienia i przytomności umysłu. Trasę maratonu znałem bardzo dobrze, gdyż niemal codziennie trenuję na szosach i bezdrożach nieopodal Warszawy. O zwycięstwie i miejscach na podium zadecydował finisz z kilkunastoosobowej grupy. Zachowałem ostatki sił na końcowe metry, co dało w rezultacie 2. miejsce open.