TdP: Hutarovich najszybszy w Bydgoszczy

Hutarowicz wygrał wyrównany finisz z peletonu na mokrych i śliskich ulicach Bydgoszczy. Białorusin, który w 2010 roku także był najszybszy na etapie Tour de Pologne, z metą w Katowicach, na biegnącym nieco pod górę finiszu minimalnie wyprzedził Maikina i Moriego. Pokonany Rosjanin jeszcze próbował sygnalizować nieprzepisowy finisz rywala, ale walkę ramię w ramię wygrał bardziej doświadczony kolarz Ag2R La Mondiale.

Najlepszy z Polaków był Grzegorz Stępniak (CCC Polsat), który finiszował na 11. pozycji. Jeszcze na dwa kilometry przed metą uciekał jego klubowy kolega, Maciej Paterski, ale po całym dniu spędzonym w ucieczce ostatecznie musiał poddać się w starciu z rozpędzonym peletonem. Polak zdobył jednak punkty na jedynej premii górskiej na 1. etapie i do kolejnego etapu wystartuje w koszulce najlepszego górala. W ucieczce, oprócz Paterskiego, był także Kamil Gradek (Reprezentacja Polski), który wygrał jedną z lotnych premii na trasie.

Po godzinie 13 peleton Tour de Pologne wystartował spod bramy Stoczni Gdańskiej na trasę 1. etapu wyścigu. 226 kilometrów do Bydgoszczy przebiegało w płaskim terenie, bez większych trudności, co stwarzało szansę uciekinierom, ale na mecie to sprinterzy mieli walczyć o zwycięstwo.

Zgodnie z przewidywaniami krótko po starcie ostrym do pracy zabrali się uciekinierzy, co stało się już tradycją na Tour de Pologne. Piątka kolarzy – Matthias Krizek (Cannondale), Anton Vorobyev (Katiusza), Jimmy Engoulvent (Europcar) oraz dwaj Polacy: Maciej Paterski (CCC Polsat) i Kamil Gradek (Reprezentacja Polski) – oderwała się od peletonu i błyskawicznie zyskała kilkuminutową przewagę. Kolarze mogli cieszyć się znakomitą pogodą – bezchmurnemu niebu towarzyszyła wysoka temperatura i słońce, choć miejscami kolarze zmagać musieli się z silnym wiatrem. Maksymalna różnica pomiędzy harcownikami i grupą zasadniczą wyniosła 15 minut, potem peleton powoli zabrał się do odrabiania strat. Pierwszą lotną premię rozegrali między sobą uciekinierzy – na kresce w Kwidzynie (86,1km) najszybszy był Gradek przed Paterskim.

Na 75 kilometrów przed metą w Bydgoszczy przewaga piątki wynosiła jeszcze 8 minut, ale kilkanaście kilometrów dalej drastycznie spadła, głównie przez pogodę. Na nieco ponad 50 kilometrów przed metą kolarze z ucieczki przejeżdżali przez oberwanie chmury, grad i wichurę, co czyniło jazdę niezwykle niebezpieczną i trudną, bo ci stawali niemalże w miejscu. Temperatura w ciągu kilku chwil spadła o 20 stopni, na drogach leżały połamane drzewa, liście i gałęzie, co zmusiło kolarzy do uważniejszej jazdy. Peleton miał trochę więcej szczęścia, bo w przeciwieństwie do uciekinierów nie jechał w środku nawałnicy, ale nie uchroniło to kolarzy w grupie do kraks na śliskich drogach. Na asfalcie leżeli m.in. Janez Brajkovic (Astana) czy Jussi Veikkanen (FDJ.f).

Po 200 kilometrach etapu, tuż przed wjazdem na rundy w Bydgoszczy, piątka uciekinierów miała jeszcze 2.40 przewagi nad peletonem, ale na ulicach Bydgoszczy ta przewaga błyskawicznie malała, głównie za sprawą ekipy Tinkoff-Saxo, która nadawała tempo pogoni. Kilka kilometrów dalej, tuż przed rozpoczęciem pierwszego okrążenia, w czołówce rozpoczęły się ataki. Ruszył Gradek, ale akcja Polaka była krótka i przypłacił za nią po kontrataku rywali, gdy został za ich plecami i dogonił go peleton. Chwilę potem kolarze rozpoczynali pierwsze z trzech 7-kilometrowych okrążeń na ulicach Bydgoszczy.

W czołówce, z kolei, doszło do kraksy – na jednym z zakrętów leżeli wszyscy czterej uciekinierzy. Szybko jednak wstali, a do przodu ruszył Paterski. W tym samym miejscu, co uciekinierzy, na mokrym asfalcie leżeli kolarze z peletonu. Kolarz CCC jechał samotnie na czele z minutową przewagą nad peletonem. W pościg za nim ruszyli Krizek i Engoulvent i tuż po rozpoczęciu drugiego okrążenia dołączyli do Polaka. Na szczęście dla kolarzy deszcz przestał padać, ale drogi wciąż były bardzo śliskie i pełne kałuż.

Na 10 kilometrów przed metą przewaga prowadzącej trójki wynosiła jeszcze 40 sekund. Gdy peleton jechał już tylko kilkanaście sekund za uciekinierami, jeszcze tempo podkręcił Paterski, choć rywale byli czujni. Paterski nie rezygnował i odjechał samotnie, ale ostatecznie został doścignięty, gdy do mety pozostało 1600 metrów. Do przodu skoczył jeszcze Peter Velits (BMC Racing Team), ale kilkanaście metrów za nim czujnie jechały ekipy sprinterów, z Giant-Shimano na czele.

Na biegnącym nieco pod górę finiszu żadna z ekip nie była w stanie wypracować sobie dogodnej pozycji i kolarze sami, ramię w ramię, walczyli o zwycięstwo. Na ostatnich metrach na czoło wysunął się Hutarowicz i w wyrównanym pojedynku minimalnie wyprzedził Romana Maikina (Rusvelo) i Manuele Moriego (Lampre-Merida).

Pierwszym liderem wyścigu został właśnie Hutarovich, który dzięki bonifikacie czasowej na mecie o 4 sekundy wyprzedza Maikina.