Konwa bezkonkurencyjny w Jeleniej Górze

Dwudniowa impreza w Jeleniej Górze nie mogła należeć do łatwych. Rangę wyścigu podnosiła nie tylko trudność okolicznych ścieżek, ale i znane nazwiska, oraz możliwość uzyskania „biletu wstępu” na Akademickie Mistrzostwa Świata. Niestety (choć kibice zapewne zawiedzeni nie byli), aura nie oszczędziła i tej części kraju, co skutkowało błotnistą, niezwykle trudną technicznie trasą.

Pierwszego dnia, w sobotę, odbyło się preludium, czyli wyścig indywidualny na czas. Może nie tak widowiskowy, jak zawody ze startu wspólnego, jednak bardzo wymagający dla zawodników.

Patryk Kaczmarczyk (8 msc. Open – wyścig indywidualny): „Sobota, to dzień czasówki. Cały czas padało, wszyscy wyglądali przez okna w nadziei, że prognozowane oberwanie chmury jednak nie nadejdzie. Iście błotne warunki, cała trasa w rzadkiej mazi. To zapowiadało że czekała mnie bardzo ciężka rywalizacja. Niestety asem technicznym nie jestem. Po geście sędziego ogień na pedały, 1200W na liczniku. 200 m. i... gleba, przeholowałem z prędkością w zakręcie”.

Trasa nie wybaczała błędów, a zważywszy na ważny start w niedzielę, należało jechać co najmniej ostrożnie.

Patryk Kaczmarczyk: „Na szczęście powtórnego upadku już nie zaliczyłem, ale tańcząc w błocie wielokrotnie ratowałem się nogą,  gdy przednie koła wybierało własny tor jazdy. Zajęło mi to prawie 17 minut, uzyskałem 8 miejsce. Niestety strata do Marka Konwy ogromna. Trudno, trzeba było szykować się na kolejny wyścig”.

Jazdę indywidualną na czas, wygrał jeżdżący świetnie technicznie, Marek Konwa, reprezentujący barwy kieleckiej Wszechnicy Świętokrzyskiej.

Największe emocje, czekały wszystkich w drugi dzień weekendu. Nawet pogoda okazała się nieco łaskawsza. Ciepły, słoneczny dzień nastrajał optymistycznie. Trasa w większości znana z wyścigu „Maja Race”, wciąż wymagała jednak uwagi. Zwłaszcza, że obsada była silna, a presja wyniku duża.

Marek Konwa (1 msc. Open): „Trasa prawie taka sama jak u Majki, poza dwoma trudnymi zjazdami, które zostały wycięte. Błoto, błoto i jeszcze raz błoto :) Na szczęście przed naszym wyścigiem przestało padać, bo po tygodniu deszczów chyba było dosyć…”.

Piotr Kurczab (2 msc. Open): „Trasa była bardzo wymagająca. Gdy jest sucho sprawia wiele problemów, nawet najlepszym zawodnikom. Nam przyszło ścigać się dodatkowo w dużym błocie, co skutecznie utrudniało rywalizację”.

Marcin Kawalec (3 msc. Open): „Trasa ze względu na swoją charakterystykę była wymagająca technicznie i fizycznie, a dodatkowe błoto spotęgowało stopień trudności. Od samego początku wyścigu starałem się jechać czujnie i zachowawczo, aby żaden błąd nie wyeliminował mnie ze ścigania”.

Karolina Kozela (5 msc. Open): „Ci którzy mnie znają, wiedzą że ani trasa, ani deszcz, ani tak niska temperatura nie były nigdy moim sprzymierzeńcem, ale walczyć trzeba! W końcu każdy miał takie same warunki na trasie. Dwa dni przed startem borykałam się jeszcze z wysoką temperaturą i zapaleniem zatok, ale na szczęście rozeszło się to po kościach - organizm stanął na wysokości zadania w odpowiednim momencie”.

Na wyścigu mężczyzn, jak łatwo było się spodziewać, tempo dyktował Marek Konwa. Choć przez pierwsze okrążenie (do pokonania było ich pięć), koło trzymali mu Piotr Kurczab z Marcinem Kawalcem. Jednak na drugiej pętli, utytułowany Marek odjechał goniącym go zawodnikom.

Marek Konwa: „Po 1 rundzie odjechałem od reszty stawki i kręciłem samotnie, trenując do Pucharu Świata w Czechach”.

Piotr Kurczab: „Chyba dla nikogo nie było tajemnicą, że Marek Konwa był poza zasięgiem dla reszty zawodników. W sobotę zdeklasował rywalizację, a w niedzielę po raz kolejny potwierdził, że jest najlepszym kolarzem górskim w Polsce. Początkowo udało mi się z nim odjechać, jednak na pierwszej rundzie zaliczyłem wywrotkę i skutecznie straciłem kontakt z Markiem. Generalnie nie czułem się zbyt dobrze przy tych warunkach i starałem się nie ryzykować. Większość podjazdów i zjazdów w dalszej części trasy pokonywałem biegnąc, kontrolując tym samym 2 lokatę”.

Marcin Kawalec: „Rozbiegówkę i połowę pierwszej rundy przejechałem wraz z Markiem Konwą i kolegą z uczelni, Piotrkiem Kurczabem. Druga część wyścigu to rywalizacja z Grześkiem Hajdą o trzecie miejsce, które ostatecznie udało się wywalczyć”.

Patryk Kaczmarczyk (16 msc. Open): „Na początku nie było źle, później już tylko gorzej. Wczorajsze śliskie błoto zrobiło się gęstsze i zaklejało, co tylko mogło. Na szczęście mimo to sprzęt dotrwał do końca. Na zachętę w 2/3 pierwszej rundy przeholowałem z prędkością na bardzo szybkim łuku, tym samym wgryzając się z rowerem w glebę. Ewidentnie nie trafiłem z dyspozycja w docelowy dzień; cały wyścig męczyła mnie tajemnicza niemoc. Do tego parę „zbiegnięć” w sytuacji gdy na szczycie zjazdu rywale mieli problem z puszczeniem klamek. Nie ominęło mnie również wiele podbiegów wymuszonych mielącym w miejscu kołem, lub nagłym skurczem na łydce czy udzie. Do tego nie wiedzieć dlaczego nie przyswoiłem faktu, że jechaliśmy 5 okrążeń a nie 4, ale to już inna para kaloszy”.

Zwycięzcą tego dnia, ponownie bezapelacyjnie został Marek Konwa, zyskując blisko 5 minut nad goniącym go Piotrem Kurczabem.

Wśród Pań, najlepsza okazała się Sabina Zamroźniak, z krakowskiego AWF-u.

Karolina Kozela: „Mimo tego, że od kilku lat nie startuję w XC a w maratonach, udało mi się „wypruć” ze startu na pierwszej pozycji. Były nawet przebłyski końcowego trzeciego miejsca ale małpi gaj, błotna masakra i zgubiony Garmin nieco mnie rozbiły. Jedyne miejsce gdzie robiłam czas to błotna, siłowa jazda po łące. Upewniłam się, że jednak maratony leżą bliżej mego serca :-)”.