VaE: Astana miażdży rywali w Andorze

Landa samotnie przekroczył linię mety na szczycie Cortals d'Encamp, gdzie usytuowana była meta 138-kiilometrowego etapu. Hiszpan z Astany, który jechał niemalże od startu w ucieczce, zostawił na ostatnim podjeździe rywali z niewielkiej grupki i samotnie pokonywał ostatnich 8 kilometrów do mety. Gdy z bezpieczną przewagą Landa zmierzał po zwycięstwo, za jego plecami trwała zacięta bitwa kandydatów do podium w klasyfikacji generalnej. Zwycięsko wyszedł z niej kolega z ekipy Landy, Aru, który oderwał się rywalom na 6 kilometrów przed metą i mijając kolejnych kolarzy z ucieczki, walczył o sekundy przewagi. Na mecie zameldował się 1.22 za Landą, ale zyskał ponad pół minuty nad Danim Moreno i Joaquinem Rodriguezem (obaj Katiusza), których wcześniej zostawił. Dzięki przewadze i bonifikacie czasowej Aru objął prowadzenie w tabeli i wyprzedza teraz Purito o 27 sekund.

Znakomicie na dzisiejszym, bodajże najtrudniejszym w historii Vuelty etapie, spisali się dwaj Polacy z ekipy Tinkoff-Saxo. Paweł Poljański zabrał się w ucieczkę na początku rywalizacji i na czele dojechał do ostatniego podjazdu, gdzie, z kolei, atakował Rafał Majka. Majka zgubił kilku rywali, a gdy dojechał do Poljańskiego ten przez dwa kolejne kilometry dyktował solidne tempo dla swojego lidera, zanim – kompletnie wyczerpany – na 5 kilometrów przed szczytem zostawił go samego. Ten jednak utrzymał równe i mocne tempo do samej mety i finiszował 13 sekund za Moreno, co dało mu awans na czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej. Do lidera, Aru, traci teraz 1.28. Dotychczasowy lider, Tom Dumoulin (Giant-Alpecin), bardzo długo trzymał się z najlepszymi góralami wyścigu, ale ataki na finałowym podjeździe okazały się dla niego zbyt mocne. Mimo to, jadąc swoim tempem, zdołał zminimalizować straty i zameldował się na mecie na 9. miejscu, zachowując pozycję na podium generalki.

Bardzo ciężki dzień miał inny z faworytów – Chris Froome (Team Sky). Zwycięzca Tour de France już na pierwszych kilometrach wypadł z zakrętu i potem długo odczuwał skutki tej kraksy. Brytyjczyk nie był w stanie wytrzymać tempa czołówki na jednym z ostatnich podjazdów i spłynął za grupę zasadniczą, ostatecznie tracąc prawie 9 minut do zwycięzcy.

Już kilka kilometrów po starcie kolarze rozpoczynali wspinaczkę na Collada de Baixalis. Zanim jednak rozpoczął się podjazd na jednym z zakrętów upadł Chris Froome (Team Sky) i potem długo musiał gonić swoich najgroźniejszych rywali. Z peletonu, z kolei, zaatakował lider klasyfikacji górskiej, Omar Fraile (Caja Rural-Seguros RGA) i choć jego pierwsza akcja nie przyniosła zamierzonych efektów, to jednak po ataku Romaina Sicarda (Europcar) i Darwina Atapumy (BMC Racing Team) u podnóża Collada de Baixalis (na 10km), zarówno Hiszpan, jak i kilkunastu innych kolarzy stworzyli ucieczkę dnia.

Na zjeździe z pierwszej premii górskiej czołówka powiększyła się do 19 kolarzy. Oprócz wspomnianej trójki byli w niej też Ian Boswell (Team Sky), Mikael Cherel i Matteo Montaguti (Ag2R La Mondiale), Mikel Landa (Astana), Jose Gonçalves (Caja Rural-Seguros RGA), Cyril Lemoine (Cofidis), Carlos Verona (Etixx – Quick Step), Jerome Coppel (IAM Cycling), Ruben Plaza i Nelson Oliveira (Lampre – Merida), Javier Moreno i Imanol Erviti (Movistar), Damien Howson (Orica GreenEdge), Alberto Losada (Katiusza), George Bennett (LottoNL Jumbo) i Paweł Poljański (Tinkoff-Saxo).

Froome, tymczasem, na zjeździe zdołał dołączyć do zasadniczej grupy, która na szczycie kolejnego wzniesienia -  Coll d'Ordino (1.kat, na 32.3km) – traciła do czołówki prawie dwie minuty. Na akcję zdecydował się Erviti, który ruszył w dół w kierunku Andory. Współpraca w czołówce powoli zaczęła się psuć i na Puerto de la Rabassa (1.kat, na 72km) kontrowali m.in. Landa, ale akcja Hiszpana szybko została skasowana. Erviti samotnie minął szczyt premii górskiej, a grupę pościgową przeprowadził przez linię Fraile, który zgarniał kolejne punkty do klasyfikacji górskiej wyścigu.

Na zjeździe kolarz Movistar został złapany przez rywali z ucieczki i chwilę potem rozpoczęli 
czwarty podjazd, bodajże najtrudniejszy na trasie dzisiejszego etapu - Coll de la Galina (HC na 98.7km). Tam oderwali się Sicard, Poljański, Coppel, Landa, Atapuma i Boswell.

Gdy Landa atakował na 45 kilometrów przed metą, za jego plecami jego koledzy z ekipy kontrolowali sytuację w grupie pościgowej. Po mocnym tempie podyktowanym na pierwszych kilometrach wspinaczki, z grupy odpadł Froome, a grupa faworytów z każdym zakrętem robiła się coraz mniej liczna. Cały czas blisko kolarzy Astany i Movistar jechał Rafał Majka (Tinkoff-Saxo), który jednak został już osamotniony, bez pomocników, choć z przodu nadal kręcił Poljański. Froome, tymczasem, szybko tracił już ponad minutę do grupy faworytów, choć do pomocy zostało mu kilku kolegów, m.in. Geraint Thomas. W tym samym czasie, po kilku kilometrach pogoni Atapuma, Boswell, Sicard, Poljański i Fraile dojechali do Landy. Przed nimi widniał już szczyt Coll de la Galina (na 99km), z którego do mety pozostało niespełna 40 kilometrów.

Fraile znów minął linię premii górskiej jako pierwszy z sześcioosobowej grupki, powiększając swój dorobek punktowy, natomiast na drugim biegunie szczęścia był Froome, który prosił teraz o pomoc lekarską. Brytyjczyk dojechał na szczyt premii górskiej ponad 3 minuty za grupą faworytów, która, z kolei, do czołówki traciła cztery minuty. Do pokonania pozostały już tylko dwa podjazdy – Alto de la Comella (2.kat, na 119.6km) i prowadzący na metę Cortals d'Encamp (1.kat, na 138km). Niektórzy faworyci jednak nie czekali na góry – Joaquin Rodriguez i Dani Moreno (Katiusza) oraz Alejandro Valverde (Movistar) zaatakowali na zjeździe, dołączając do Losady i Ervitiego.

Tak samo na podjazd nie czekał Fraile, który ruszył do przodu na zjeździe i choć zyskał niewielką przewagę, to znów został doścignięty, podobnie jak trójka faworytów, do których dojechali m.in. Tom Dumoulin (Giant-Alpecin), Fabio Aru (Astana), Majka, Domenico Pozzovivo (Ag2R La Mondiale), czy Nairo Quintana (Movistar).

Do mety pozostało już nieco ponad 20 kilometrów, gdy z ucieczki odpadł Fraile, a do grupy faworytów dojechała grupka z Dumoulinem. Przedostatni podjazd nie przyniósł kolejnych zmian i do podnóża finałowej wspinaczki dojechała piątka – Sicard, Landa, Oliveira, który zmienił Atapumę, Poljański i Boswell – mając jeszcze dwie minuty zapasu nad grupą faworytów.

Ostatni podjazd, zgodnie z oczekiwaniami, przyniósł decydujące rozstrzygnięcia. Po ataku Oliveiry kontratakował Landa, który na 9 kilometrów przed szczytem rozpoczął samotną wspinaczkę po zwycięstwo. Mniej więcej w tym samym miejscu atakował też jego kolega z ekipy, Aru. Atak Włoch zmobilizował Rodrigueza, za którym ruszyli kolejni kolarze, w tym Majka. Lider Astany podyktował jednak bardzo mocne tempo i tylko Rodriguez i Moreno byli w stanie je początkowo utrzymać. Majka prowadził grupę z Valverde, Nieve i Quintaną.

Aru, Moreno i Rodriguez uciekali teraz grupie prowadzonej przez Majkę, ale nie minęło dużo czasu, zanim Aru zostawił kolarzy Katiuszy. Na 6 kilometrów przed szczytem poprawił swój atak i już na dobre zostawił dwójkę Hiszpanów. Z tyłu, z kolei, na Majkę czekał Poljański, który teraz dyktował tempo dla swojego lidera, jadącego już tylko z Nieve. Dwójka z Movistar – Quintana i Valverde – nie wytrzymała tempa narzuconego przez kolarzy Tinkoff-Saxo.

Od tego momentu kibice mogli oglądać dwa wyścigu. Jadący cały czas mocnym tempem Landa miał coraz większe szanse na etapowy triumf, natomiast atakujący za plecami Aru bardziej uciekał rywalom, niż kasował atak swojego kolegi. Włoch mijał po kolei kolarzy z ucieczki – Oliveirę i Boswella – ale przede wszystkim zyskiwał cenne sekundy. Moreno i Rodriguez utrzymywali niewielki dystans nad Majką i Nieve, natomiast kilkadziesiąt metrów dalej Dumoulin próbował zminimalizować straty. Kolejność w czołówce nie zmieniła się na ostatnich kilometrach – Landa niezagrożony minął linię mety, dalej finiszował Aru, a trzeci był jeszcze Boswell, który zdołał utrzymać się przed Rodriguezem i Moreno. Za nimi finiszował Majka z Nieve, a dalej Johan Esteban Chaves (Orica GreenEdge) i Dumoulin.