MŚ: Armitstead ze złotem, Niewiadoma 7.

O medalach przesądziła ostatnia runda i ostatnie jej kilometry. Krótki, brukowany podjazd rozpoczął ataki faworytek wyścigu i te akcje wykrystalizowały kilkunastoosobową grupkę, która potem walczyła o podium. Jako pierwsza do przodu ruszyła Katarzyna Niewiadoma (Polska), kasując wcześniejsze ataki uciekinierek i prowokując rywalki do zdecydowanej pogoni.

Bardzo aktywna była cała Reprezentacja Polski – początkowo nasze zawodniczki kontrolowały peleton, dyktując tempo w zasadniczej grupie, a potem Małgorzata Jasińska (Polska), długo jechała w ucieczce, a na ostatniej rundzie samotnie atakowała, kilka razy potem kontratakując. Te wszystkie akcje zmuszały do pogoni rywalki i pozwoliły Niewiadomej na zachowanie sił na końcówkę.

Za Polką ruszyły kolejne rywalki, w tym faworytki wyścigu – Lizzie Armitstead (Wielka Brytania), Anna Van Der Breggen (Holandia), Emma Johansson (Szwecja), Pauline Ferrand Prevot (Francja), czy nawet Jolanda Neff (Szwajcaria). Chwila rozluźnienia sprawiła, że do Armitstead i Niewiadomej na ostatnich 1500 metrach dołączyły kolejne zawodniczki i do walki o medale szykowała się kilkunastoosobowa grupka.

Finisz na kreskę wygrała Armitstead, która atakowała z trzeciej pozycji, zza pleców Van der Breggen, i na ostatnich metrach wyprzedziła Holenderkę. Brytyjka ze łzami w oczach minęła linię mety sięgając po złoty medal Mistrzostw Świata, przed Van der Breggen i Mega Guarnier (USA). Niewiadoma, która wcześniej mocno pracowała na czele, nie miała już sił, by walczyć o podium i ukończyła wyścig na 7. miejscu, najlepszym w historii polskich występów w Mistrzostwach Świata.