Poznaj i samodzielnie wyznacz strefy mocy i strefy tętna - kolarstwo!

Trening z pomiarem mocy lub z pulsometrem: poznaj strefy treningowe według dr Andrew Coggana.

Drukuj
Trek Emonda SL 6 Pro (2021) Tomasz Makula

Poznaj strefy tętna i mocy, które łatwo wyznaczysz samodzielnie wykonując test progowy. Sprawdź, jakie korzyści płyną z treningu w każdej z nich!?

W poprzednim artykule z tej serii: Jak wyznaczyć próg FTP? poznaliśmy metody wyznaczenia progu FTP. Kontrola naszej mocy progowej powinna nie tylko służyć do śledzenia postępów, ale przede wszystkim pownniśmy jej użyć do poprawnego wyznaczenia stref treningowych, których będziemy używać w trakcie treningu cech zaawansowanych. Dzięki temu nasze obciążenia treningowe będą odpowiednio dobrane do naszej aktualnej dyspozycji, co pozwoli nam uniknąć znienawidzonego wśród kolarzy przetrenowania.

 

 

Autorem stref treningowych przedstawionych w tym artykule jest dr Andrew Coggan, którego można uznać za pioniera w dziedzinie treningu na pomiarze mocy. Wszystkie siedem stref zostało opracowane na podstawie jego publikacji. Są one powszechnie używane przez trenerów na całym świecie do kontroli treningów swoich zawodników. Z pewnością jeżeli nawiązaliście współpracę z trenerem będzie on używał podobnych wyliczeń. Jeżeli nie macie trenera i chcecie prowadzić swój plan treningowy samemu, możecie uwzględnić je w przygotowaniu swoich treningów.

Każda ze stref wyliczna jest na podstawie mocy progowej zawodnika i zawiera się w odpowiednich widełkach procentowych. Jeżeli wykonaliście jeden z testów FTP przedstawionych w poprzednim artykule to na jej podstawie wyliczycie każdą ze stref. Z naszej strony polecamy wykonanie testu 20 - minutowego, który jest najmniej problematyczny i dostracza w miarę dokładne informacje. Przypomnimy, że FTP to wynik testu pomnożony przez 0,95, natomiast strefy tętna wyliczymy w oparciu o średnie tętno z całego 20-minutowego testu. Poniższe wartości liczbowe przyjęliśmy dla zawodnika, którego FTP wynosi 300 W a tętno progowe to 175 bpm.

 

 

 

 

Aktywny wypoczynek

  • Moc: poniżej 55 % mocy progowej (poniżej 165 W)
  • Tętno: poniżej 68 % tętna progowego (poniżej 120 bpm)
  • Opis: Bardzo niska intensywność, możliwa bezproblemowa konwersacja. Używana podczas przejażdżek pomiędzy wyścigami i nterwałami lub jako rozjazd bezpośrednio po kryterium oraz czasówce.

 

 

Wytrzymałość

  • Moc: pomiędzy 56 % -  75 % mocy progowej (pomiędzy 166 W - 225 W)
  • Tętno: pomiędzy 69 % - 83 % tętna progowego (pomiędzy 121 bpm - 146 bpm)
  • Opis: W skrócie tempo do jazdy na cały dzień. Każdy kolarz spędza w tej strefie treningowej najwięcej czasu. Stosuje się podczas długich treningów wytrzymałościowych. Trening w tej strefie jest możliwy do wykonania dzień po dniu, jeżeli poprzednia jazda nie była zbyt długa. Regeneracja po tego typu treningach przebiega w ciągu 24 h. W przypadku bardzo długich treningów w tej strefie regeneracja może się jednak wydłużyć.

 

 

 

 

 

 

 

Tempo

  • Moc: pomiędzy 76 % -  90 % mocy progowej (pomiędzy 226 W - 270 W)
  • Tętno: pomiędzy 84 % - 94 % tętna progowego (pomiędzy 147 bpm - 165 bpm)
  • Opis: Typowa dla treningów grupowych typu fartlek. Rozmowa jest możliwa, ale nie będzie przebiegać w swobodny sposób. Możliwe jest wykonanie treningów z akcentami w tej strefie dzień po dniu, jeżeli czas pracy w strefie nie będzie zbyt długi. Moc NP z większości treningów grupowych powinna mieścić się w tej strefie. Trening w tej strefie stanowić będzie świetne przygotowanie do treningu właściwego na progu. Podczas treningu w strefie tempo powinniśmy się skupić na odcinkach 30 - 90 minutowych.

 

 

 

Próg mleczanowy

  • Moc: pomiędzy 91 % -  105 % mocy progowej (pomiędzy 271 W - 315 W)
  • Tętno: pomiędzy 95 % - 105 % tętna progowego (pomiędzy 166 bpm - 184 bpm) - może być ciężko uzyskać dolne wartości strefy w początkowej fazie akcentu progowego.
  • Opis: Strefa mocy poniżej i powyżej naszego progu mleczanowego. W tym zakresie intesywności zachodzą największe zmiany adaptacyjne, jeżeli nasz trening ukierunkowujemy na wzrost mocy progowej. Średnia moc z 15 - 60 minutowej czasówki powinna zawierać się w tym przedziale. Akcenty w tej strefie powinny być długości od 10 do 30 minut. Trening w strefie czwartej jest bardzo wymagający pod względem fizycznym i psychicznym. Możliwe jest przeprowadzanie treningu w tej strefie z dnia na dzień w przypadku zaawansowanych zawodników, pamiętając przy tym o odpowiedniej regeneracji.

 

 

 

 

 

Vo2max

  • Moc: pomiędzy 106 % -  120 % mocy progowej (pomiędzy 316 W - 385 W)
  • Tętno: powyżej 106 % tętna progowego (powyżej 185 bpm)
  • Opis: Trening w tej strefie to najmocniejszy bodziec adaptacyjny dla większości z nas. Praca w tej strefie wymaga maksymalnego zaangażowania naszego systemu tlenowego. Maksymalny czas jazdy w tej strefie podczas jednej jednostki treningowej to 30 - 40 minut podzielonych na odcinki od 3 do 8 minut. Trening w strefie piątej należy wykonywać po odpowiednim przygotowaniu i zbudowaniu bazy tlenowej. Wykonywanie poprawnych jednostek w tej strefie z dnia na dzień nie jest wykonalne dla większości zawodników.

 

 

Wydolność anaerobowa

  • Moc: powyżej 121 % mocy progowej (powyżej 386 W)
  • Tętno: nie stosuje się (zbyt krótki wysiłek)
  • Opis: Trening na tętnie w tej strefie jest bezużyteczny. Podczas pracy w tej strefie trenujemy głównie nasze przemiany beztlenowe, które potrzebne są do pokonywania bardzo krótkich podjazdów czy próby ataku na wyścigu. Przedział czasowy dla maksymalnego wysiłku w tej strefie to od 30 sekund do 3 minut. Trening dzień po dniu w tej strefie nie jest zalecany.

 

 

Moc neuromuskularna

  • Moc: maksymalna
  • Tętno: nie stosuje się (zbyt krótki wysiłek)
  • Opis: Bardzo krótkie wysiłki (do 10 - 15 s ) o maksymalnej intensywności typu: sprint, start ze startu zatrzymanego. Moc przyda nam się w tym wypadku nie do pilnowania tempa (jedziemy tak mocno jak się tylko da), lecz do śledzenia postępów względem poprzednich treningów (np. mocy maksymalnej na finiszu).

 

 

Pozostałe artykuły z tej serii: